اتقانی:

آدميان از ديرباز گرفتارِ دست‌آويزي به فال بد بوده‌اند؛ اگر تولد نوزادي با آتش گرفتن خانۀ همسايه همزمان مي‌شد، واقعۀ پيش‌آمده را نشاني از قدم شوم نوزاد تلقي مي‌کردند؛ يا اگر همزمان با جشن عروسي، يکي از اقـــوام عــروس يا دامــاد مي‌مـرد، آن را بپاي قدم شوم عروس يا داماد مي‌نوشتند. همۀ اين منتسب کردن‌ها و فال بد زدن‌ها چيزي جز گمان‌هاي واهي نيست که در مکتب تربيتي اسلام به‌شدت نهي شده است. هر انساني بايد ريشۀ مشکلات فردي و اجتماعي را در خويش بيابد و مسئوليت عملکرد خود را در به وجود آمدن آن مشکل بپذيرد و بي دليل ديگران را مقصر نپندارد. آدمي نبايد با دست يازيدن به امور خرافي، ذهن و روان خود را پريشان کند و بــا تـوهّـم و خيال بـاطل، عـالم و آدم را نامبارک و بدشگون بپندارد. به مابپیوندیدی? https://t.me/joinchat/CgRRvkB2wU8z-ZUa0rKqiQ