جام ولا: دلم غم دارد

مجله نامه جامعه فروردین و اردیبهشت ماه سال 1393 شماره 109

 
 
اوایل سال 66 پس از شهادت تعدادی از همکارانمان با حضرت آیت الله خامنه ای(مد) دیدار داشتیم. ایشان در این دیدار خصوصی حدود یک ساعت دربارة برنامة روایت فتح صحبت کردند و بیش از هر چیز روی متن برنامه ها تأکید فرمودند. بعد از ما پرسیدند: «نویسندة این برنامه کیست؟». شهید مرتضی آوینی کنار من نشسته بود. از قبل به ما سپرده بود دربارة او صحبت نکنیم. ما سعی کردیم از پاسخ به پرسش آقا طفره رویم، اما آقا سؤال را با تأکید بیشتر تکرار کردند. ما ناچار شدیم بگوییم: «سیدمرتضی». آقا فرمودند: «این متون شاهکار ادبی است و من آن قدر هنگام شنیدن و دیدن برنامه لذت می برم که قابل وصف نیست».[1]

مسئول دفتر مقام معظم رهبری(مد) وقتی در مراسم تشییع شهید آوینی حاضر شدند، به من فرمودند: «تدارک ببینید، آقا هم قرار است در تشییع شرکت کنند». گفتم: «چرا از قبل نگفتید که ما آمادگی داشته باشیم؟». گفتند: «ساعت 8:30 صبح آقا زنگ زدند و پرسیدند شما نرفتید مراسم تشییع؟ گفتیم: داریم می رویم؛ فرمودند: مراسم تشییع در حوزة هنری است؟ گفتیم: بله. فرمودند: من دلم گرفته، دلم غم دارد؛ می خواهم بیایم تشییع پیکر پاک شهید آوینی».[2]

* * *

اواخر فروردین 72 بود؛ پیکر سیدمرتضی بر دوش مردم در مقابل حوزة هنری تشییع می شد.. . خودرو حامل رهبر انقلاب(مد) در خیابان سمیه ایستاد. علی رغم مسائل امنیتی، آقا برای ادای احترام به شهید از ماشین پیاده شدند، کنار پیکر سرباز خودشان ایستادند و زیر لب زمزمه کردند: «إنا لله و إنا إلیه راجعون». بعد در جستجوی خانواده شهید، نگاهی به اطراف انداختند، اما به خاطر ازدحام مردم نتوانستند از نزدیک خانواده را ببینند. پس از پایان مراسم آقا گفتند: «از طرف بنده به خانوادة شهید تسلیت بگویید؛ گرچه من خودم هم در این مصیبت داغدار هستم». بعد آرام و بی صدا در حالی که چشم به تابوت سیدمرتضی دوخته بودند، به راه افتادند. خیابان سمیه هنوز صدای گام های آهستة رهبر را به دنبال پیکر سربازش در ذهن دارد…

چندی بعد، آقا در صفحة اول قرآنی که آن را به خانوادة شهید آوینی هدیه کردند، این عبارت را به دست خط خود نوشتند: «به یاد شهید عزیز، سید شهیدان اهل قلم، آقای سیدمرتضی آوینی که یادش غالباً با من است…».[3][4]

[1] . راز خون، همایون‌فر، دوست شهید، ص 66.
[2] . راز خون، حجت‌الإسلام زم، ص 30.
[3] . همان، ۱۳۸۸/۱۱/۱۴.
[4] . ر.ک: fa.khamenei.ir.