«عثمان بن سعيد، اولين نايب امام زمان ارواحنا فداه مي گويد: در محضر امام حسن عسکري عليه‌السلام بودم، از آن حضرت در مورد حديثي که از پدران بزرگوارش رسيده، سوال کردند، که فرموده اند: «زمين هرگز خالي از حجت نخواهد بود، و هر کس بميرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلي از دنيا رفته است.» گفته شد: امام و حجت بعد از شما کيست؟ فرمود:«ابني محمد هو الامام و الحجة بعدي، من مات و لم يعرفه، مات ميتة جاهلية، اما ان له غيبة يحار فيها الجاهلون، و يهلک فيها المبطلون، و يکذب فيها الوقاتون، ثم يخرج، فکأني انظر الي الأعلام البيض تخفق فوق رأسه بنجف الکوفة».«پسرم (م. ح. م. د) بعد از من امام و حجت است. هر کس بميرد و او را نشناسد، به مرگ جاهلي مرده است. براي او غيبتي است که جاهلان در آن سرگردان مي شوند و باطلان در آن هلاک مي گردند و وقت تعيين کنندگان دروغگو درمي آيند. آنگاه او خارج مي شود، گويي با چشم خود مي بينم که پرچم‌هاي سفيد بالاي سر او در نجف کوفه به اهتزاز در آمده اند».

اثباة الهدي/ ج3/ ص482