دلیل اول: نیاز بشر به راهنمائی پیامبران از نظر تعلیم
دلیل اول: نیاز بشر به راهنمائی پیامبران از نظر تعلیم
کتاب محمد امین (زندگانی و شخصیت پیامبر اعظم (ص))
1 - دلیل اول: نیاز بشر به راهنمائی پیامبران از نظر تعلیمکسی نمی تواند مدعی باشد که، خداوند عالم این جهان هستی را بی هدف آفریده است، زیرا خداوند عالم حکیم است و شخص حکیم هر گز کار لغو و عبث انجام نمی دهد.
[115]نظام و پیوستگی جهان آفرینش، و هماهنگی همه موجودات جهان با یکدیگر، حاکی از یک هدف مشخص و معینی در اصل آفرینش می باشد.
وشاید تردید نکنیم که غرض از خلقت آفرینش این است که هر پدیده ای از گیاه و جاندار و خصوصا انسان به کمال شایسته خود برسند، همچون آفتاب که بر ما می تابد بدون آنکه احتیاجی بما داشته باشد، این تابش آفتاب تنها به سود ما است وگرنه ما چه کاری برای خورشید می توانیم انجام دهیم.
اکنون باید دید راه رسیدن به این تکامل چیست؟ نبات و گیاه و حیوان در پرتو یک رهبری درونی از هر نوع معلم و آموزگاری بی نیاز می باشند، و همگی رموز زندگی را در مکتب «غریزه» آموخته در تکامل خود ازآن الهام می گیرد، و در حقیقت غرائز درونی جایگزین عقل و خرد، و هر نوع هدایت آسمانی می شود.
هر حیوانی به شیوه با رداری، طرز ز ایمان، و نحوه پرورش اولاد، راه درمان بیماری، دفاع از دشمن و گرد آوری غذا، از طریق غریزه کاملاً آگاه و مطلع می باشد، و همین هدایت درونی، آنان را از هر راهنمائی
[116]بی نیاز ساخته است. ولی نیازمندی های انسان به اندازه ای زیاد است که غرائز درونی نمی تواند یک صدم ازآنها را بر طرف سازد، و زمام امور زندگی را به دست گیرد.
چراغ عقل و خرد هر چند بخشی از نقائص را برطرف می کند، واُفق زندگی را در یک محدوده خاص برای بشر روشن می سازد، ولی هرگز نمی تواند تمام کسری هائی را که از ناحیه کمبود غرائز متوجه انسان می گردد، جبران کند، زیرا بشر در افکار و عقاید خود، مصون از خطا نیست و در بسیاری از موضوعات مرئی و نامرئی دچار اشتباه و خطا می گردد، و هر روز درمسائل زندگی وامور مربوط به علم، فرضیه ای جایگزین فرضیه دیگر شده و افکار تازه تری به محافل علمی عرضه می شود، از این نظر معلومات و دانش های بشری در مسائلی که پایه سعادت و اساس تکامل روی او را تشکیل می دهند مورد اعتماد نیست.
ولی وحی آسمانی که یگانه مصدر و منبع علوم پیامبران به شمارمی رود یک علم خطا ناپذیراست، زیرا ادراکی است مرموز، پیراسته از هر نوع اشتباه، و تعلیماتی که بر اساس چنین ادراک استوار گردد، بطور مسلم مورد و ثوق و اعتماد بوده و راهنمای
[117]واقعی بشر به سوی سعادت خواهد بود.