توسل ائمه (ع) به پیامبر (ص)
توسل ائمه (ع) به پیامبر (ص)
منبع: پایگاه حوزه
سوال
ما نباید درحاجت خواستن کسی را هم ردیف خداوند قرار بدهیم. شما یک دعای معتبر مثل دعای کمیل، ابوحمزه، مناجات شعبانیه و… از ائمه بگویید که آنها به اجدادشان متوسل شده اند و از آنها حاجت خواسته اند، مگر آنها الگو نیستند؟
پاسخ
ما اعتقاد راسخ داریم که هرگز نباید کسی را در حاجت خواستن هم ردیف خداوند قرار داد، اما اشتباه در تطبیق این امر بر مسأله توسل است که ما به شدت منکر آن هستیم. به عبارت دیگر، در مکتب تشیع در آموزه توسل، بر این نکته تاکید میشود که غیر از خداوند همه بندهاند و نیازمند و فقیرند، چه انسانهای عادی و چه انبیاء و اولیاء و تنها از آنجا که انبیاء و اولیاء در میان انسانها از مقام ویژهای برخوردارند، به آنها توسل میشود و بنا بر این حتی اگر از آنها حاجتی هم خواسته شود، تنها بعنوان واسطهای میان انسان و خداوند است و نه چیز بیشتر و در فرهنگ شیعه فرد متوسل از عمق وجود خود معتقد است که همه امور بدست خداوند است و اوست که بالاصاله همه حاجات را بر میآورد.
ائمه (ع) در دعاهایی که به ما آموختهاند، راه توسل به پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) را به ما یاد دادهاند و از این جهت الگوی ما هستند. ضمن اینکه در دعاهایی که از بعضی از ائمه نقل شده است، آنها خداوند را به حق پیامبر (ص) سوگند دادهاند، چنانکه ابوعبیده حذاء میگوید: شنیدم که امام باقر «علیه السلام» در حال سجده این دعا را میخواند : أَسْأَلُکَ بِحَقِّ حَبِیبِکَ مُحَمَّدٍ إِلَّا بَدَّلْتَ سَیِّئَاتِی حَسَنَات… [i] (خدایا) به حق دوستت حضرت محمد (ص)از تو می خواهم که گناهان مرا به اعمال نیک تبدیل کنی …
[i] - کافی ج 3 باب السجود و التسبیح و الدعاء فیه.. ص 322 حدیث 4.
