تأملى بر «واقعه غدیر خم» از نگاه نهج‌البلاغه

⭕️زيستن با غدير(۲)
پنج شاخصه‌ و اصل بهم پیوسته و جدایی ناپذیر مهم[ یعنی1-آزادی ۲- اخلاق ۳-حقوق ۴- قانون ۵-عدالت] در زندگی و سیره سیاسی حضرت امیر(ع)

شاخصه اول :آزادی: تا انسان از بندگی غیر خدا آزاد نشود و به بندگی خدا واصل نگردد ، آزادی حقیقی معنا نمی یابد و التبه آزادی های اجتماعی سیاسی در پرتو این آزادی به درستی معنا می یابد .
گوهر رسالت پیامبر اکرم (ص) آزادی انسان از غیر خدا و گناهان و ستم ها بود و علی (ع) پاسدار همین رسالت بود.
«زیستن با غدیر»، زیستن در پرتو آزادی معنوی و آزادی اجتماعی است و حضرت امیر (ع) بدان فراخوانده است: «بنده دیگری مباش که خدا آزادت قرار داده است» (نهج‌البلاغه، نامه 31) به صراحت بیان کرده که خود، راه این آزادی را گشوده است. (بنگرید به نهج‌البلاغه، خطبه 159)
«زیست غدیری» پاسداشت این آزادی‌ها است، چنان که علی(ع) آن را به تمام معنا پاس داشت. هیچ‌کس به هیچ روی در بیعت با آن حضرت، مجبور نشد (بنگرید به نهج‌البلاغه نامه 1 و نامه 54). آزادی بیان، نظر دادن، انتقاد کردن، اعتراض نمودن و دادخواهی کردن به تمام معنا پاس داشته شد (بنگرید به خطبه 216 و نامه 53). امام(ع) هیچ کس را در همراهی با خود مجبور نساخت (بنگرید به کلام 208)؛ اینها نمونه‌های زیست غدیری است.