پدر امت، امام علی (ع): سایه‌ای از مهر و پناه دل‌های غریب

ای مولای مهربان، ای پدر امت! هرگاه دلم از سختی‌های زندگی می‌گیرد، تنها کافی است نام تو را بر زبان بیاورم تا غبار اندوه از قلبم زدوده شود. تو که یتیمان کوفه را در آغوش می‌گرفتی و زخم‌های دل‌های شکسته را مرهم بودی، امروز هم دل ما را به مهرت تسکین بده. کاش لحظه‌ای در سایه نگاهت آرام گیرم، ای پدری که محبتت مرزها و زمان را درنوردیده و به جان خسته ما پناه آورده است.

ای آقای عدالت و محبت، پیامبر (ص) چه زیبا فرمودند: “علی با حق است و حق با علی". تو مظهر تمام زیبایی‌های انسانی و الهی هستی. شب‌های تاریک کوفه هنوز رد قدم‌هایت را به یاد دارند، قدم‌هایی که برای درمان دردهای بی‌صدا برداشته می‌شد. حالا ما، فرزندان امت، در این دنیای پرآشوب، دلتنگ نگاه پرمهرت هستیم. امروز که میلادت فرا رسیده، اشک‌هایم را به نامت جاری می‌کنم و از خدا می‌خواهم سایه حضورت همیشه بر سر ما بماند.

پدر امت، ای امام علی (ع)! دنیای امروز، پناهی چون تو را بیشتر از هر زمان دیگری نیاز دارد. تو چراغ راهی هستی که ظلمت را از دل‌ها می‌زداید و امید را زنده نگه می‌دارد. ما هنوز هم در هیاهوی زندگی، دلتنگ آغوش پدرانه تو هستیم. ای کاش دعای تو، مانند همیشه، گره از کار بسته ما بگشاید و نوری از هدایتت، راه تاریک ما را روشن کند. تو تنها پدر یتیمان کوفه نیستی؛ تو پدر همه ما هستی و خواهی ماند.

#دلنوشته_ای_برای_پدر
#امام_علی
#پدر_امت
#محبت_علوی
#عدالت_علوی