گوشه ای از سیره امام زین العابدین علیه السلام
گوشه ای از سیره امام زین العابدین علیه السلام
امام سجاد وقتی به نماز می ایستاد، بدنش می لرزید، رنگش تغییر می کرد و چون سعف نخل از ترس خدا به لرزه می افتاد. امام سجاد دعوت هیچ کس را رد نمی کرد و همواره با مستمندان و محرومان هم غذا می شد. امام سجاد شب ها بر دوش خود طعام حمل می کرد، و در خانه ی فقرا را می زد و بر آنها تقسیم می نمود. امام سجاد بیست سال بر پدرش گریست و هیچ وقت غذائی برای او نیاوردند، جز اینکه گریه کرد.
منبع : پاسدار اسلام، شماره99 ,
روزی عبدالملک بن مروان آن حضرت را با مدح و وصف زیادی، توصیف کرد و او را بسیار ستود. حضرت در پاسخ فرمود: اینها که تو یاد کردی و وصف نمودی از فضل و عنایت خدای سبحان و تایید و توفیق او است، ولی کجا است شکر و سپاس بر آن همه نعمتها؟ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله آنقدر به نماز می ایستاد که پایش ورم می کرد و بقدری شدت تشنگی در ایام روزه داری بر آن حضرت غلبه می کرد که دهانش خشک و بی حرکت می- شد. به آن حضرت گفته می شد: مگر نه خداوند ترا از گذشته و آینده ات بخشیده است؟ حضرت پاسخ می فرمود: آیا بنده ی سپاسگزاری نباشم؟
خدای را سپاس بر آنچه عطا فرموده و برتری داده و حمد و ستایش در دنیا و آخرت، ویژه ی ذات اقدسش است. به خدا قسم اگر اعضا و جوارحم قطعه قطعه شوند و دیدگانم بر سینه ام فرو ریزند، هرگز نتوانسته ام ده یکم یکی از نعمتهای فراوانش را که شمارشگران توان شمارش آن را ندارند، شکرگزارم… و اگر نه این بود که خانواده ام بر من حقی دارند و سایر مردم از خواص و عوام، دور و نزدیک بر من حقوقی دارند و ناچارم آن حقوق را برآورم و تا حد توان در انجام آنها دریغ نورزم، هر آینه دیدگانم را به سوی آسمان می دوختم و قلبم را به سوی خداوند روانه می کردم و آن را باز نمی گردانم تا اینکه جانم برآید. و آنگاه حضرت گریه کرد و عبدالملک نیز گریست، سپس فرمود: فرق است بین کسی که آخرت را بخواهد و برای آن تلاش و سعی کند و بین کسی که دنیا را طلب کند و از هرجا که باشد، دنبال آن باشد و دیگر در آخرت طمعی نداشته باشد!
ویژگی های حضرت امام سجاد علیه السلام
- امام سجاد، شیشه ی عطری در سجاده اش بود که هنگام نماز از آن استفاده می کرد و خود را خوشبو می ساخت.
- امام سجاد هنگام نشستن، یک پایش را بر ران خود می گذاشت.
- امام سجاد وقتی به نماز می ایستاد، بدنش می لرزید، رنگش تغییر می کرد و چون سعف نخل از ترس خدا به لرزه می افتاد.
- امام سجاد دعوت هیچ کس را رد نمی کرد و همواره با مستمندان و محرومان هم غذا می شد.
- امام سجاد شب ها بر دوش خود طعام حمل می کرد، و در خانه ی فقرا را می زد و بر آنها تقسیم می نمود.
- امام سجاد بیست سال بر پدرش گریست و هیچ وقت غذائی برای او نیاوردند، جز اینکه گریه کرد.
- امام سجاد در ماه رمضان جز با دعا و تسبیح و استغفار و تکبیر، سخن نمی گفت.
- امام سجاد مسافرت نمی کرد مگر با افرادی که او را نمی شناسند و در حین سفر با آنها شرط می کرد که او هم جزء خدمتگزاران به همسفران باشد.
- امام سجاد وقتی قرآن می خواند، عابرین به قدری مجذوب صدای آن حضرت می شدند که از راه رفتن باز می ایستادند.
- امام سجاد بر شترش بیست بار به سفر حج رفت و در طول این بیست سال، یک ضربه بر او ننواخت.
- امام سجاد قبل از اینکه صدقه ای به فقیری بدهد، آن صدقه را می بوسید و می فرمود: قبل از اینکه این پول در دست فقیر قرار گیرد، در دست خدا قرار می گیرد و من دست خدا را می بوسم.
- امام سجاد هرگاه در وسط راه، سنگی می دید، از مرکوبش پائین می آمد و سنگ را از راه برمی داشت.
- امام سجاد از غذاها به بادام و شیرینی خیلی علاقه داشت و لذا بیشتر با آنها صدقه می داد، به او عرض می کردند: چرا اینها را صدقه می دهی؟ می فرمود: «لن تنالوا البر حتی تنفقوا مما تحبون».
- امام سجاد پس از تمام شدن زمستان، لباس های زمستانیش را صدقه می داد و پس از گذشتن تابستان، لباس های تابستانیش را به فقرا می بخشید، به او می گفتند: لباس گران قیمت را به کسانی می بخشی که از قیمتش چیزی نمی دانند، چه بهتر بود که آن را بفروشی و پولش را به فقرا بدهی؟ می فرمود: خوش ندارم لباسی را که در آن نماز خوانده ام بفروشم.
- امام سجاد هرگز با مادرش غذا نمی خورد. به او عرض کردند: تو مهربان ترین مردم هستی، پس چرا با مادرت سر یک سفره غذا نمی خوری؟ فرمود: می ترسم دستم به سوی غذائی دراز شود که قبل از دستم، چشم او به آن غذا دوخته شده باشد و بدینسان بر او جفا کرده باشم.
- امام سجاد بر مردمی عبور کرد که غیبتش می کردند، به آنها فرمود: اگر در آنچه می- گوئید، راستگو باشید، خدا مرا بیامرزد و اگر دروغگو باشید خدا شما را ببخشد. فرا رسیدن عید با سعادت ولادت خجسته ی این امام همام، الگوی عبادت و تقوا را به ملت مسلمان ایران و شیعیان جهان تبریک و تهنیت عرض کرده و امیدواریم از سیره ی آن بزرگوار در گفتار و رفتارمان درس بگیریم و پیرو راستین او و پدران و فرزندان معصوم و مکرمش باشیم.
