کلمات فرج
⚡️کلمات فرج
«کلمات فرج»، دعا و ذکری است که اهل بیت علیهم السلام به شیعیان خود تعلیم فرموده اند و آثار شگفت انگیزی دارد. این کلمات با تفاوت هایی در بعضی از عبارات، برای اهداف مختلفی، بیان شده است که چند مورد آن نقل می شود و توصیه می شود که به قصد برآورده شدن حاجات مولایمان، حضرت صاحب الزّمان علیه السلام و رفع غم و اندوه از دل مبارک آن حضرت، و فرج و گشایش در امر ظهور ایشان، این کلمات مبارکه را زیاد بخوانیم.
@haram110
1)به عنوان دعای قنوت
مرحوم شیخ طوسی می نویسد: نقل شده است که برترین ذکری که در قنوت می توان گفت، «کلمات فرج» است:
«لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَلِيُ الْعَظِيمُ، سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ، وَ رَبِّ الْأَرَضِينَ السَّبْعِ، وَ مَا فِيهِنَّ وَ مَا بَيْنَهُنَّ وَ مَا تَحْتَهُنَّ، وَ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ، وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِين»
(مصباح المتهجد، ج1،ص39)
2)برای آمرزش الهی
امیرالمؤمنین علیه السلام نقل می کند که رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: آیا می خواهی «کلمات فرج» را به تو بیاموزم که هرگاه بخوانی، خداوند تو را بیامرزد؟ آن کلمات چنین است:
«لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَلِيُ الْعَظِيمُ، سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ، وَ رَبِّ الْأَرَضِينَ السَّبْعِ، وَ مَا فِيهِنَّ وَ مَا بَيْنَهُنَّ وَ مَا تَحْتَهُنَّ، وَ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ، وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِين»
(عوالي اللئالي، ج1،ص104)
3)برای رفع اندوه و شدّت
عبدالله بن جعفر گفت: امیرالمؤمنین علیه السلام به من «کلمات فرج» را تعلیم داد و فرمود که رسول خدا صلّی الله علیه و آله این کلمات به او تعلیم داده و فرموده است که هنگامی به تو اندوه و شدّتی رسید، این کلامات را بخوان و بگو:
«لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَلِيُ الْعَظِيمُ، سُبْحَانَ اللَّهِ، وَ تَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَ رَبُّ الْأَرَضِينَ السَّبْعِ، وَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ، وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ»
(امالی طوسی،ص622)
4)برای آسان جان دادن محتضر
حضرت باقر علیه السلام فرمود:
هنگامی که کسی را در حال جان کندن دیدی، «کلمات فرج» را به او تلقین کن:
«لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَلِيُ الْعَظِيمُ، سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ، وَ رَبِّ الْأَرَضِينَ السَّبْعِ، وَ مَا فِيهِنَّ وَ مَا بَيْنَهُنَّ وَ مَا تَحْتَهُنَّ، وَ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ، وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِين»
(الكافي، ج3، ص122)
@haram110
5)برای رهایی از گرفتاری و ظلم حکّام
ولید پسر عبدالملک، حاکم شام نامه ای به والی مدینه نوشت که حسن مثنّی، فرزند حضرت مجتبی علیه السلام را از زندان به مسجد رسول خدا صلّی الله علیه و آله آورده و نزد مردم، بر او تازیانه بزنند. پس وقتی وی را به مسجد آوردند، حضرت سجّاد علیه السلام به نزدش آمد و فرمود: اى پسر عمو! دعاى دفع كرب و اندوه را بخوان تا خداى متعال تو را نجات دهد و اين بلا را از تو برطرف كند، وآن دعا، اين است:
«لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَلِيُ الْعَظِيمُ، سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ، وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ»
پس حضرت سجّاد علیه السلام به منزل بازگشتند و حسن مثنّی این ذکر را به طور مداوم تکرار می کرد، و نتیجه آن شد که والی مدینه بعد از قرائت نامه ولید، گفت:
خوب است که فرمان ولید را در مورد او به تأخیر بیندازیم و نامه ای به ولید نوشت و ولید، حکم آزادی حسن مثنّی را صادر کرد.
(مهج الدعوات، ص331-332)
6)برای رفع حاجت
عبدالله بن جعفر گفت: عمویم امیرالمؤمنین علیه السلام به من فرمود: آیا می خواهی کلماتی را به تو هدیه دهم که به خدا قسم آنها را به حسن و حسین علیهماالسلام نیز نگفته ام؟ پس هرگاه نزد خدا حاجتی داشتی و دوست داشتی برآورده شود، پس بگو:
«لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَلِيُ الْعَظِيمُ، سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَ مَا فِيهِنَّ وَ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ، وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِأَنَّكَ مَلِكٌ مُقْتَدِرٌ، وَ أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، مَا تَشَاءُ مِنْ
كُلِّ شَيْءٍ يَكُونُ»
و سپس حاجت خود را درخواست کن.
(المحاسن، ج1،ص34- 35)
@haram110
