🔰چرا اسرائیل به ایران حمله نظامی کرد؟

✍دکتر حسین حسینی نژاد 

⁉️برای رسیدن به پاسخ به این سوال کافی است نگاهی به سند راهبرد نیروی دفاعی اسراییل Israeil Defence Forces Strategy که اولین بار در اگوست 2015 با امضای گادی ایزینکوت رییس ستاد ارتش این رژیم منتشر کرد بیاندازیم . بر اساس محتوای این سند که به منظور حفظ هژمونی نظامی اسرائیل در منطقه تدوین شده است سطح راهبردی این رژیم در

↩️ سطح «امنیت وجودی» به معنی تلاش برای« تضمین و بقا با اولویت استفاده از قدرت نظامی» تعریف شده است که شامل:  

1⃣ تاکید برحفظ « وضعیت تهاجمی» و انجام « حمله پیش دستانه» به گونه ای که به ارتش اسراییل اجازه می دهد تا در وضعیت های مختلف بنا به نیاز دست به اقدام تهاجمی بزند،

2⃣حفظ فاصله توانمندی های نظامی و دفاعی به گونه ای که در عمل « بازدارندگی مطلق» برای اسراییل به وجود آورد. این فاصله باید به قدری باشد که در هنگام جنگ ،برتری مطلق اسرائیل آشکار شود و جنگ در« کوتاه ترین زمان» و « حداقل هزینه» برای اسرائیل و « بیشترین هزینه» برای طرف مقابل پایان یابد،

3⃣حفظ انحصار برنامه هسته ای در منطقه حتی با توسل به جنگ پیشگیرانه و یا ازبین بردن تاسیسات کشورهایی که به دنبال شکستن این انحصار هستند،

4⃣ اشراف مطلق اطلاعاتی از طریق رصد ، پایش و نفوذ و عملیات سایبری درحوزه های مختلف در کشورهای منطقه و به خصوص کشورها و گروههای تهدید کننده ،

5⃣بهره گیری از شکاف های منطقه ای جهت یارگیری، حفظ تسلط اطلاعاتی، دامن زدن به اختلافات و جلوگیری ازایجاد اتحاد علیه رژیم در منطقه

🔄اما در عمل آنچه که توسط جمهوری اسلامی در منطقه در سالهای اخیر اتفاق افتاد دقیقا در مقابل این راهبرد قرار می گرفت. توسعه برنامه هسته ای و تسلیحاتی، ایجاد وفاق و یکپارچگی در بین مردم منطقه و به خصوص شیعیان و حمایت از مخالفین صهیونیست ها، ایجاد چالش اطلاعاتی وسایبری همگی در تقابل با این راهبرد امنیتی قرار می گرفت و همین امر سبب انجام حمله پیش دستانه به ایران به منظور حفظ “بقا و موجودیت اسرائیل بود".

🔚 عملیاتی که نه تنها در کوتاه ترین زمان و کمترین هزینه صورت نگرفت و به تحقق این راهبرد کمک نکرد بلکه علاوه بر تحمل هزینه های سنگین، اسرائیل را از وضعیت تهاجمی به تدافعی، از بازدارندگی مطلق به عدم بازدارندگی و از مرحله حفظ موجودیت و بقا به مرحله نابودی موجودیت سوق داد.