نامه های بلوغ
مجتبی:
✅ نامه های بلوغ
14
? نامۀ اول: بينش ها و گرايش ها
? در راه دراز انسان، مَركب معرفت و آگاهى؛ و محبّت و عشق؛ و عمل و اقدام، مادام كه در سرزمين رنج ها و بلاء ها مبتلا نشوند و به عجز نرسند، به اعتصام و توسّل نمى رسند.
و همين است كه آفت ها، در كمين مَركب هاست. آفتِ جهل و غفلت و كفر و كفران و شكّ و وسواس، براى معرفت؛
? و آفت جلوه هاى دنيا و ترس و غرور و يأس براى عشق و محبت؛ و آفت عُجب و كبر و حرص و حسد و بخل و فساد براى عمل؛ هميشه در كمين هستند.
? و بى جهت نيست كه امام حسين در دعاى عرفه مى خواهد: «اوْقِفنى عَلى مَراكِزِ اضْطِرارى»؛ خدايا مرا به مركزها و ريشه هاى اضطرار و بيچارگيم واقف كن؛
كه اين اضطرار و اين توسّل و تضرّع و اعتصام و چنگ زدن، باعث عصمت و نجات تو از آفت هاست و همراه معرفت و ايمان و تقوا، مى تواند حتّى هنگام عجز، تو را راه ببرد.
? #نامه_های_بلوغ ، #استاد_صفایی ، ص 27
#کتابخوانی
???
@tebyann
