معجزه در آسمان: نجات مسافران در پرواز به مشهد مقدس داستان واقعی: چگونه امام رضا (ع) جان مسافران هواپیما را نجات داد؟
معجزه در آسمان: نجات مسافران در پرواز به مشهد مقدس داستان واقعی: چگونه امام رضا (ع) جان مسافران هواپیما را نجات داد؟ لحظات دلهره‌آور در آسمان: روایتی از یک معجزه الهی
نجات معجزه‌آسا: صلوات مسافران، فرود ایمن هواپیما اعتراف مسافران: این نجات، فقط معجزه امام زمان (عج) بود شعر و دلدادگی: عرض ارادت مسافران به امام رضا (ع) درسی از این معجزه: غفلت از یار و امید به رحمت الهی
معجزه در آسمان: نجات مسافران در پرواز به مشهد مقدس
لحظات دلهره‌آوری در آسمان رقم خورد، اما با معجزه الهی، مسافران یک پرواز به مقصد مشهد مقدس از خطر حتمی نجات یافتند.
نجات معجزه‌آسا: صلوات مسافران، فرود ایمن هواپیما
همه یک صدا صلوات فرستادند و به سلامت به زمین نشستیم. تمامى سرنشینان هواپیما مطمئن بودند که تنها معجزه امام زمان علیه السلام بود که در آن لحظات آخر، ما را نجات داد و به زائرین جدّش امام رضا علیه السلام توجه فرمود.
اعتراف مسافران: این نجات، فقط معجزه امام زمان (عج) بود
مسافران این پرواز، نجات خود را تنها معجزه امام زمان (عج) می‌دانستند و بر این باور بودند که عنایت ویژه ایشان شامل حالشان شده است.
شعر و دلدادگی: عرض ارادت مسافران به امام رضا (ع)
مسافران پس از این نجات معجزه‌آسا، با سرودن اشعاری، ارادت و دلدادگی خود را به امام رضا (ع) ابراز کردند:
افسوس که عمرى پى اغیار دویدیم
از یار بماندیم و به مقصد نرسیدیم
سرمایه زکف رفت و تجارت ننمودیم
جز حسرت و اندوه متاعى نخریدیم
شاها به فقیران درت روى مگردان
بر درگهت افتاده به صد گونه امیدیم
درسی از این معجزه: غفلت از یار و امید به رحمت الهی
این حادثه، یادآور غفلت انسان از یار و پناه بردن به رحمت بی‌کران الهی در لحظات سخت است.
معجزه در آسمان: نجات مسافران در پرواز به مشهد مقدس
در میان ابرهای متراکم و آسمانِ بی‌انتها، داستانِ معجزه‌آسایی رقم خورد که قلب‌ها را به تپش انداخت و ایمان‌ها را راسخ‌تر ساخت. پروازی که قرار بود به زیارتِ بارگاهِ ملکوتی امام رضا (ع) ختم شود، در آستانه‌ی حادثه‌ای ناگوار قرار گرفت، اما دستانِ رحمتِ الهی، بار دیگر، معجزه‌ای را به نمایش گذاشت.
لحظاتِ دلهره‌آور در آسمان: روایتی از یک معجزه الهی
هواپیما، با تمامِ عظمت و شکوهش، در میانِ آسمانِ بی‌کران، دچارِ نقصِ فنی شد. لحظات، به کندی می‌گذشتند و ترس، در دل‌هایِ مسافران، ریشه می‌دواند. اما در اوجِ ناامیدی، ندایِ ایمان، بلند شد. مسافران، با قلبی آکنده از امید، به درگاهِ خداوندِ متعال و ائمه‌ی اطهار (ع)، دست به دعا برداشتند.
نجاتِ معجزه‌آسا: صلواتِ مسافران، فرودِ ایمنِ هواپیما
در میانِ همهمه‌یِ دعا و صلوات، ناگهان، آرامشی عجیب، در فضا پیچید. هواپیما، به طرزِ معجزه‌آسایی، کنترلِ خود را به دست آورد و به آرامی، به سویِ زمین، فرود آمد. با فرودِ ایمنِ هواپیما، اشک‌هایِ شوق، بر گونه‌هایِ مسافران، جاری شد. همگان، بر این باور بودند که این نجاتِ معجزه‌آسا، تنها و تنها، لطفِ الهی و عنایتِ امام زمان (عج) بوده است.
اعترافِ مسافران: این نجات، فقط معجزه امام زمان (عج) بود
مسافران، پس از فرودِ ایمن، با قلبی سرشار از سپاسگزاری، به سجده افتادند و خداوندِ متعال را شکر گفتند. آنان، با صدایِ رسا، اعتراف کردند که این نجات، تنها معجزه امام زمان (عج) بوده است. آنان، بر این باور بودند که امام رضا (ع)، به زائرانِ خود، عنایتِ ویژه‌ای داشته‌اند و آنان را از خطرِ حتمی، نجات داده‌اند.
شعر و دلدادگی: عرضِ ارادتِ مسافران به امام رضا (ع)
مسافران، پس از این تجربه‌یِ معنوی، با سرودنِ اشعاری، ارادت و دلدادگیِ خود را به امام رضا (ع)، ابراز کردند. آنان، با زبانِ شعر، از لطفِ بی‌کرانِ امام، سپاسگزاری کردند و به درگاهِ ایشان، عرضِ ارادت نمودند:
افسوس که عمرى پى اغیار دویدیم
از یار بماندیم و به مقصد نرسیدیم
سرمایه زکف رفت و تجارت ننمودیم
جز حسرت و اندوه متاعى نخریدیم
شاها به فقیران درت روى مگردان
بر درگهت افتاده به صد گونه امیدیم