مصداقی از حقانیت امام علی (ع)

?در مورد عدم حضور علی (ع) در غزوه تبوک و ماجرای آن، ابن اسحاق آورده است:
رسول خدا در سفر تبوک ، علی (ع) را میان اهل خویش گذاشت.
منافقان گفتند برای خلاصی از دست او ، وی را همراه نبوده است !
در این وقت علی (ع) سلاح بر گرفته در جرف به رسول خدا رسید و آنچه را که منافقان گفته بودند، به عرض آن حضرت رسانید . پیامبر (ص) فرمود:
دروغ می گویند، من بخاطر آنچه در پشت گذاشته ام تو را در اینجا نگه داشتم.
برگرد و به جای من میان اهل من و خودت بمان . آیا راضی نیستی که نسبت به من مانند هارون به موسی باشی؟ جز آن که پیامبری بعد از من نمی آید .

?در این وقت علی (ع) به مدینه بازگشت و رسول خدا به سفر ادامه داد .
این خبر را طبری و ابن اثیر بطور کامل آورده اند و به حدیث معروف رسول خدا در مورد امام علی اشاره کرده اند .
این حدیث پس از حدیث یوم الدار، از مهمترین احادیث در بیان شان علی است که به حدیث منزلت شهرت یافته و راویان زیادی آن را در کتب خویش ذکر نموده اند.
باید به این نکته توجه داشت که آنچه در کتب مزبور بدان اشاره نشده، آن است که خروج مولا از مدینه در پی گفتار منافقان، به خاطر باور این شایعات نبود.
چرا که وی بیشترین و عمیقترین شناخت را از پیامبر داشت و صدور چنین سخنی را از سوی رسول خدا محال می دانست.
بلکه خروج او از مدینه، بهانه و فرصتی برای اتمام حجت با مسلمانان بود.
حقانیت مقام وی نیز، در حدیث پیامبر خدا آشکار است .

———————————————-

منابع:
?الغدیر/ علامه امینی/ج ۵ ص ۳۳۴
و ج ۱۴/ ص ۱۴
?تاریخ طبری/ ج ۴ / ص ۱۲۳۴
?الکامل /ج ۳/ص ۱۱۴۰