?غدیر و استدلالهای محکم تشیع ?

در عید_غدیر، عید بزرگ ولایت و امامت، برآنیم تا در کنار دلایل و مستندات عقلی و نقلی فراوانی که به روشنی گواه بر حقانیت امامت امیرالمومنین (ع) است، اینبار به ذکر دلایل و مستنداتی بپردازیم که بیشتر مبتنی بر #قرآن و آیات این کتاب شریف است.

شماره 1️⃣
در بسیاری از نقل‌های #حدیث_غدیر آمده است که پیامبر اکرم (ص) پیش از آنکه دست علی بن ابی طالب (ع) را بالا ببرند و بگویند: «من کنتُ مولاه فعلی مولاه»، با طرح این پرسش که: «ألست اولی بکم من انفسکم»، اولویت خود نسبت به امور مسلمانان را یادآور شدند و از آنان در این باره اقرار گرفتند. آنگاه بلافاصله فرمودند: «هرکس که من مولای او هستم، علی مولای او است.»

? پرسش مطرح‌شده از سوی نبی اکرم (ص) برای زمینه‌چینی جهت ابلاغِ اصل پیام، درست همان عبارتی است که در آیه 6 سوره مبارکه احزاب بدان تصریح شده است: «ألنَّبِیُّ أَوْلَی بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنفُسِهِمْ»❗️
? در تفسیر «مجمع البیان» در خصوص شأن نزول این آیه اینطور آمده: هنگامی که فرمان پیامبر (ص) در مورد حرکت برای #غزوه_تبوک صادر شد، بعضی گفتند: ما باید از والدین خود اجازه بگیریم. آنگاه این جمله نازل شد که «النّبی اولی بالمؤمنین…»؛ پرواضح است که مبتنی بر این شأن نزول، هنگامی که آیه شریفه «ألنَّبِیُّ أَوْلَی بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنفُسِهِمْ» را در کنار عبارت مشابهش در متن خطبه غدیر (ألست اولی بکم من انفسکم) می‌گذاریم، هر دو یک معنا را به ذهن متبادر می‌کنند و آن، ولایت به معنای اتمّ آن است که اولی به تصرف را هم شامل می‌شود.
⚠️ لذا برداشت صرفاً ⛔️«محبت و دوست داشتن»⛔️ علی بن ابیطالب از عبارت «من کنت مولاه فعلی مولاه»، به قرینه جمله قبل از آن (ألست اولی بکم من انفسکم)، بی‌انصافی و به دور از سیاق قرآن کریم و حدیث غدیر است. بنابراین، پیامبر (ص) همان سطح از ولایتی را که خود بر مسلمانان داشتند، برای مولا علی (ع) نیز اثبات و اعلان فرمودند.
http://yon.ir/3zIsa

? منابع:
1. علی ربانی گلپایگانی، «معناشناسی مولی در حدیث غدیر»، مجله افق حوزه.
2. فضل بن حسن طبرسی، تفسیر مجمع البیان.

?غدیر و استدلالهای محکم تشیع ?

شماره 2️⃣
? اگر بپذیریم که شأن نزول آیه 67 سوره مبارکه مائده (#آیه_تبلیغ)، ماجرای غدیر خم است، خداوند متعال در این آیه، ضمن انذار به نبی مکرّم خود با تعبیر: يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ ۖ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ، به حضرتش امیدواری می‌دهد که ای رسول من، مبادا در مسیر تبلیغ این پیام، از چیزی هراس داشته باشی: وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ؛ خدا تو را از گزند مردم نگاه می‌دارد!
? پرواضح است که نگرانی رسول خدا (ص) از گزند مردم، هنگامی می‌توانست معنا پیدا کند که ایشان بخواهند پیام مهمی را به امت برسانند که به تبع ابلاغ آن و حساس شدن مخاطبان، ممکن بود خطری جدّی متوجه ایشان شود، وگرنه سفارش امت به صرفِ «#دوستی_و_محبت» علی‌بن‌ابی‌طالب، آنچنان تبعات سنگینی نمی‌توانست به دنبال داشته باشد که شخصیتی چون رسول خدا، با آن عظمت و شجاعت، به تبع این اعلام دوستی، از گزند دیگران بر خود بترسد! پس معلوم می‌شود که ماجرای بسیار عظیم‌تری در پیش است و آن ماجرا، همانا اعلان عمومی ولایت و امامت امیرالمؤمنین (ع) بر #امت_اسلام است.
http://yon.ir/3zIsa

? منبع:
علی ربانی گلپایگانی، «معناشناسی مولی در حدیث غدیر»، مجله افق حوزه.

غدیر و استدلالهای محکم تشیع

شماره 3️⃣
? مبتنی بر آیه 3 سوره مبارکه مائده، هنگام ابلاغ پیام ولایت توسط نبی اکرم (ص) در غدیر خم، کفار و منافقینی که تا آن لحظه امیدوار بودند با رحلت پیامبر (ص) بتوانند #دین_اسلام را نابود کنند، از آنچه در دل داشتند، ناامید شدند: الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن دِينِكُمْ.
? از صراحت این آیه شریفه، اینطور بر می‌آید که آنان در این ابلاغ، موضوع بسیار مهمی را دریافته‌اند که سبب شده تا به کل ناامید شوند. منطقی نیست که آنان به صِرف آنکه نبی اکرم سفارش به دوستی و محبت علی (ع) کرده، ناگهان از نیات شوم خود ناامید شوند‼️ بلکه ناامیدی #کفار و #منافقین وقتی معنا پیدا می‌کند که آنان از ضربه زدن به «اصلِ دین شما» (به قرینه «مِن دِينِكُمْ») مأیوس شده باشند که همانا چنین یأسی، تنها در صورت ابلاغ صریحِ پیام ولایت و خلافت الهی محقق می‌شد.
http://yon.ir/3zIsa

? منبع:
علی ربانی گلپایگانی، «معناشناسی مولی در حدیث غدیر»، مجله افق حوزه.

? غدیر و استدلالهای محکم تشیع

شماره 4️⃣
? ولایت امیرالمؤمنین (ع) که در غدیرخم اعلان گردید، بنا بر آیه 3 از سوره مبارکه مائده (الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا)، سبب کامل شدن دین اسلام شد.
✅ بدون شک، محبت، دوست داشتن و حتی نصرت کردن در حد معمولی و متعارف آن (اگر لفظ «مولی» را بدین معنا بگیریم)، چنین نقشی را در دین نداشت، مگر آنکه این محبت و نصرت، از جنس ویژه و خاصی باشد، یعنی محبت و نصرتی که درست هم‌سنگِ محبت و نصرت پیامبر اکرم (ص) در همان شأن و منزلت باشد که لاجرم، در تلازم با ولایت الهی و زعامت امت است.
http://yon.ir/3zIsa

? منبع:
علی ربانی گلپایگانی، «معناشناسی مولی در حدیث غدیر»، مجله افق حوزه.

?غدیر و استدلالهای محکم تشیع

شماره 5️⃣
? ولایتی که در غدیر خم برای امیرالمؤمنین (ع) اثبات و اعلان شد، از چنان جایگاهی برخوردار بود که اگر #پیامبر (ص) آن را ابلاغ نمی‌کرد، ابلاغ دیگر رسالت‌های الهی بی‌ثمر می‌شد، به‌گونه‌ای که گویی ایشان آن‌ها را ابلاغ نکرده است: يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ ۖ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ. این مطلب می‌رساند که ولایت امیرالمؤمنین (ع)، عامل حفظ و استمرار رسالتی بود که رسول خدا (ص) آن را ابلاغ کرده بود. طبیعی است که صِرف دوستی و محبت نمی‌تواند چنان منزلتی داشته باشد که ضامن بقا و استمرار رسالت الهی در عالَم گردد!

? منبع:
علی ربانی گلپایگانی، «معناشناسی مولی در حدیث غدیر»، مجله افق حوزه.

#محمد_مهدی_سلامی

?اندیشکده برهان?
https://telegram.me/joinchat/A0WxaDu3Ii4EBfgj74Ts3Q