حوزه نت

«عهد» بامدادان

دعای حماسی عهد از امام صادق علیه السلام روایت شده است و سیدبن طاووس در مصباح الزائر، ابن مشهدی در المزار الکبیر،[11] کفعمی در المصباح[12] و البلد الامین[13] و مجلسی در بحارالأنوار[14] و زاد المعاد[15] این دعا را نقل کرده اند. نقل این دعا توسط عالمان بزرگی همچون سیدبن طاوس، کفعمی و علامه مجلسی نشان از اعتماد آنان به دعای عهد دارد و محتوای این دعا در ادعیه دیگر تأیید شده است. جوهره و درون مایه این پیمان صبحگاهی، تجدید عهد، تجدید بیعت و تجدید پیمان با مولای زمان، حضرت مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشریف است با این عبارت: «اللّهُمَّ إِنِّی أُجَدِّدُ لَهُ فِی صَبِیحَةِ یَوْمِی هذَا وَ مَا عشْتُ منْ أَیامِی عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَیْعَةً لَهُ فِی عُنُقِی لَاأَحُولُ عَنْها وَ لَاأَزُولُ أَبَداً». یعنی «خدایا در صبح این روز و تا روزهای دیگر از زندگی ام، برای آن حضرت عهد و پیمان و بیعت خود را تجدید می کنم که بر گردنم باشد و از آن، روی برنگردانم و هیچ گاه دست برندارم»