طریق راهیابی به بهشت ویژه خداوند

رُوِيَ عَنْ الصادِقِ(ع) قالَ: في قَوْلِهِ تَعالي «اِهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقيمَ» يَقُولُ اَرْشِدْنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقيمَ اَرْشِدْنا لِلُزُومِ الطَّريقِ الْمُوَدّي اِلي مَحَبَّتِكَ وَ الْمُبَلِّغِ اِلي جَنَّتِكَ مِنْ اَنْ نَتَّبِعَ اَهْوائَنا فَنَعْطَبَ
بحارالانوار، جلد47، باب7، روايت 23، صفحه 238

 ترجمه: حضرت امام جعفر صادق(ع) درباره اين سخن خداوند كه مي فرمايد: «اِهدِناالصِّراطَ المُستَقيمَ» فرمودند:
يعني اينكه از خداوند تقاضا مي كنيم كه ما را هدايت نما و در راهي ما را هدايت و كمك بنما كه باعث شود به محبت تو برسیم و آن راه، ما را به بهشت تو برساند. اگر اين راه را نرویم، پيروي و تبعيت از هواي نفس مي كنیم و به هلاكت مي افتیم.

تقاضا از خداوند این است كه مرا راهنمايي كن. اما تنها راهنمايي نيست بلكه دراين راه، راهنمايي با كمك و ارشادي كه:
به محبّت تو برسم.

همان طور كه در جملات قبل مي گوييم:
«ايّاكَ نعبُد و ايّاك نَستَعين»،
يعني خدايا! دست ما را بگير و كمك نما كه در راهي قرار بگيریم كه محبت تو در دلمان جاي بگيرد
كه اگر اين محبت و دوستي تو بيايد،
ما را به بهشت خاصّ تو
كه جنّت نام دارد و مخصوص نفوس مطمئنه است مي رساند
كه ما هم مورد خطاب:
«ياايَّتُها النَّفسُ المُطمَئنَّة إرجِعی الی ربِّکِ راضِیةً مَرضِیةً فَادخُلی فی عِبادی وادخُلی جنَّتی»
قرار بگيريم.
.  نكته مهم اين است كه در آن ندارد «البالغ الي الجنة»، بلكه دارد «جَنَّتَك»
يعني جنت تو،
محبتي به من بده كه برسم به جنت تو
و آن بهشت و جايگاهي كه نفوس مطمئنّه به آنجا مي روند.

مهم اين است انساني كه محبت، هدايت و كمك الهي را مي خواهد،
بايد با حركت در آن مسير
زمينه و مقدمات آن را فراهم سازد
و نمي شود با زبان درخواست كنیم
ولي در عمل برخلاف مسيرهدايت حركت نماييم.  نكته  ديگر اينکه هدايت،
سكون و ايستايي ندارد
بلكه با هر حركت، هدايت ما هر لحظه از جانب خداوند بيشتر مي شود.

و اگر اين راه را نروم، كجا خواهم رفت؟!
هركس که هدايت و كمك خداوند نصيب او نشود، هدايت نفس امّاره و متابعت از شيطان و هواي نفس نصيب او خواهد شد.

و كساني كه اسير هواهاي نفساني شدند، آخرش به هلاكت و نابودي مي افتد.

آیت‌الله شیخ مجتبی تهرانی(ره)
پایگاه اطلاع‌رسانی آیت‌الله شیخ مجتبی تهرانی(ره)