راهکار پرتوقع نشدن بچه ها!

رشد یک امر دو قطبی است، یک قطب آن توجه و یک قطب آن بی توجهی است، یک قطب آن مهر و یک قطب آن قهر است و هر دو لازم است و باید با نسبت مناسبی آنها را ایجاد کرد. لذا اگر بچه پرتوقع و زودرنج است، به تربیت ما از ابتدای نوزادی برمی‌گردد که هرچه خواسته سریع برای او فراهم کرده‌ایم و باعث شده دامنه تاب‌آوریش کم شود و با کوچکترین چیزی بشکند. از همان سنین نوزادی می‌توان تمرین تاب آوری را شروع کرد. مثلاً اگر پستانک کودک می‌افتد سریع در دهانش قرار ندهیم، پیراهنش را کمی بالا ببریم که خودش هم برای رسیدن به آن تلاش کند یا اگر دمر روی بالش افتاده و امکان اینکه خودش بغلتد و برگردد وجود دارد، کمی او را رها کنیم تا با خودیاری سرش را بلند کند. اینها همه رفتارهای به ظاهر بی‌رحمانه‌ای است که باطن آن رحمت مطلق است.
دکتر عبدالعظیم کریمی.

#تربیت_فرزند
#استاد_کریمی

 @keraamat_ir