? راهکار ویژه برای مدیریتِ استقلال طلبی نوجوانان

? بچه‌ها در دوره نوجوانی استقلال طلب می‌شوند. اگر ما به آنها استقلال نداده باشیم، استقلال را چنگ می‌زنند. مثلاً مادر از نوجوان خود می‌پرسد، کجا میروی؟ می‌گوید: یک جایی می‌روم! مگر باید به تو بگویم کجا می‌روم؟! لازم است قبل از اینکه بچه‌ها به این مرحله برسند، استقلال را به آنها هبه کرد. مثلاً به پسر ۱۲-۱۳ ساله خود بگوییم: امسال کیف مدرسه‌ات را خودت بخر. یادت هست همیشه پیش محمد آقا می‌رفتیم و کیف می‌خریدیم؟ برو و سلام مرا به او برسان و کیفی که دوست داری را بخر. در چنین حالتی چون هنوز به مرحله ای نرسیده که بخواهد استقلال را چنگ بزند در مسیرِ ما همراهی می‌کند یا حتی استقلال تفریحی را هم باید کم کم به بچه‌ها یاد داد. مثلا بگوییم، صبح با دوستت قرار بگذار و با هم به پیاده روی بروید و من ساعت ۸ صبح منتظرم که با هم در خانه صبحانه بخوریم. در این مرحله او به پیاده‌روی می‌رود نه به قلیان‌کشی، چون هنوز به استقلال کامل نرسیده که خود برنامه طراحی کند و فعلاً در برنامه‌ای که برای او طراحی کرده‌ایم قدم برمی‌دارد. اما اگر ۱۷-۱۸ ساله شد و این حق را به او نداده بودیم، آن را چنگ می‌زند در برابر حرف ما دیگر تره هم خرد نمی‌کند.
حجت الاسلام تراشیون. کرامت۱

#تربیت_نوجوان
#استاد_تراشیون

✅ @keraamat_ir