راز تربیت فرزند محبوب؛ چگونه با ادب و دعای والدین، شخصیتی موفق بسازیم؟
راز تربیت فرزند محبوب؛ چگونه با ادب و دعای والدین، شخصیتی موفق بسازیم؟”
محبوبیت، ویژگیای نیست که تنها با ظواهر و امکانات به دست آید. در طول تاریخ، انسانهایی در یادها ماندهاند که شاید ثروت چندانی نداشتهاند اما بهواسطهی ادب و اخلاق نیکو، جایگاه ویژهای در دل دیگران پیدا کردهاند. در این مقاله بهصورت مفصل و کاربردی بررسی خواهیم کرد که چگونه با تلفیق ادب رفتاری و دعای پدر و مادر، میتوان فرزندی محبوب، مؤدب و موفق تربیت کرد.
اهمیت ادب در محبوبیت اجتماعی فرزند
ادب، سرمایهای ماندگارتر از طلا ادب یکی از عناصر اصلی شخصیت انسان است. کودک مؤدب از سنین پایین مورد توجه اطرافیان قرار میگیرد. معلمان، اقوام و حتی دوستانش به او احترام میگذارند و در جمعها بیشتر پذیرفته میشود. در حالیکه کودک بیادب، حتی اگر باهوش یا بااستعداد باشد، با واکنشهای منفی روبهرو خواهد شد.
ادب؛ کلید ارتباط مؤثر ارتباط مؤثر با دیگران، نیازمند مهارتهای کلامی، شنیداری و رفتاری است که پایهی همهی آنها ادب است. وقتی کودک یاد میگیرد چگونه با احترام صحبت کند، اجازه بگیرد، حرف دیگران را قطع نکند، در واقع در حال تقویت مهارتهای اجتماعی خود است که در آینده او را به فردی مقبول و موفق تبدیل میکند.
تأثیر ادب بر اعتمادبهنفس کودک مؤدب، بازخوردهای مثبت بیشتری از محیط دریافت میکند. این بازخوردها به تدریج درونی شده و اعتمادبهنفس او را تقویت میکند. این اعتمادبهنفس، در موقعیتهای چالشی زندگی، به کمکش خواهد آمد.
ادب در آموزههای اسلامی در روایات اسلامی، ادب از جایگاه بسیار بالایی برخوردار است. پیامبر اکرم (ص) میفرمایند: «أدّبوا أولادکم فإنکم مسؤولون عنهم»؛ فرزندانتان را تربیت کنید، چراکه شما نسبت به آنان مسئول هستید. همچنین در روایت دیگر آمده است: «ما نحل والدٌ ولداً نحلاً أفضل من أدب حسن»؛ هیچ پدری به فرزندش عطایی بهتر از ادب نیکو نداده است.
ادب و پیشگیری از انحرافات اخلاقی کودکی که با احترام نسبت به دیگران و حدود اجتماعی آشناست، کمتر در معرض رفتارهای پرخطر مانند بیاحترامی به قانون، زورگویی، خشونت یا تمسخر قرار میگیرد. ادب، مانند سپری روانی عمل میکند که کودک را از آسیبهای اجتماعی حفظ میکند.
تجربههای روزمره والدین بسیاری از والدین تجربه کردهاند که وقتی فرزندشان مؤدبانه در جمعی صحبت میکند یا رفتاری مناسب نشان میدهد، بلافاصله با جملاتی مانند: «چقدر خوب تربیتش کردید» مواجه میشوند. این بازخوردها، هم برای کودک شیرین است و هم برای والدین انگیزهبخش. در مقابل، کودک بیادب، حتی اگر حرف درستی بزند، ممکن است مورد بیتوجهی یا انتقاد قرار گیرد.
ادب و محبوبیت در مدرسه مدرسه نخستین اجتماع رسمی برای کودک است. در این محیط، رفتار مؤدبانه کودک باعث میشود معلمان برای او ارزش بیشتری قائل شوند، همکلاسیها دوستش داشته باشند و حتی در موقعیتهای رقابتی، از حمایت بیشتری برخوردار باشد. این تجربهها به مرور، عزتنفس و موفقیت تحصیلی را هم تقویت میکند.
نقش والدین در شکلگیری ادب نقش پدر و مادر در نهادینهسازی ادب، غیرقابل انکار است. کودک رفتار والدین را تقلید میکند. اگر والدین در گفتار و رفتار مؤدبانه باشند، احتمال بسیار بالاتری وجود دارد که کودک نیز همان رفتارها را بیاموزد. حتی در مواقع خطا، نوع برخورد والدین با کودک، مسیر تربیتی او را شکل میدهد.
نتیجهگیری بخش اول ادب، ابزاری قدرتمند در دست والدین برای تربیت فرزندی محبوب و موفق است. فرزندی که ادب را از خانه بیاموزد، در اجتماع بدرخشد، و در دل دیگران جا پیدا کند.
در بخشهای بعدی به نقش دعای پدر و مادر، تکنیکهای عملی برای تقویت ادب، و ترکیب مؤثر این دو عامل میپردازیم.
ادامه دارد…