دوازدهمین شهید ماه افسران؛ شهید مدافع حرم مصطفی صدرزاده
? نحوه شهادت از زبان مادر شهید

از همرزمان مصطفی خواستم که نحوه شهادتش را بگویند. بی‌سیم‌چی مصطفی گفت: «در روز دوم ماه محرم در همان عملیات محرم، خمپاره‌ای کنارش خورد و من که گمان کردم شهید شده در بی‌سیم اعلام کردم سید ابراهیم شهید شد. او که صدای مرا شنیده بود فوری دستش را تکان داد و گفت: نه الان زود است انشاءالله #تاسوعا!..» واقعاً مصطفی به این یقین رسیده بود که باید فدایی حضرت عباس شود. او ادامه داد: «حلب جای خنکی است. ما با لباس گرم رفته بودیم، ولی روز تاسوعا به حدی هوا گرم شده بود که انگار وسط تابستان است. او برای آخرین بار سعی کرد که آن‌ها را هدایت کند. ایستاده بود و با صدای بلند رجزخوانی می‌کرد. آنقدر زیبا رجز می‌خواند که همه گوش می‌کردند و حتی تیراندازی هم نمی‌کردند. مطالب قریب به مضمون در رجزهایش این بود که: ما همه مسلمانیم، کتاب ما یکی است، پیامبر ما یکی است، ما دشمن مشترک داریم. بیایید با دشمن مشترکمان بجنگیم. وقتی بی‌اهمیتی آن‌ها را دید فریاد زد: ما فرزندان حضرت زهرا(س) و حضرت علی(ع) هستیم. ولی آن‌ها توهین کردند و سید ابراهیم که از هدایت آن‌ها ناامید شد، با صدای بلند پاسخ توهین آن‌ها را داد. تک تیراندازی که او را نشانه رفته بود به گمان این که جلیقه ضدگلوله دارد از پهلو به سمت قلبش شلیک کرد و قامت سرو گونه سید ابراهیم نقش بر زمین شد.»

آن‌ها گفتند: «وقتی که شهید شد، قمقمه اش پر از آب بود و او لب به آب نزده بود تا بعد شهادت از جام ساقی #کربلا آب بنوشد. وقتی ساعت دقیق شهادتش را پرسیدم: گفتند: ده دقیقه الی یک ربع قبل از اذان ظهر روز تاسوعا، یعنی دقیقاً همان روز و همان لحظه‌ای که ۲۴ سال پیش که او را نذر عمویم عباس کرده بودم!».
برگرفته از کتاب سید ابراهیم.