(درس هایی از اخلاق اسلامی)
رسول خدا(صلی الله علیه و آله)فرموده است‌‌:{ أحب العباد إلى الله أنفعهم لعباده} يعني:(محبوب ترين بنده نزد خداوند كسي است كه به بندگان الهي نفع و سود بيشتري برساند.) (تحف العقول،ص۴۹)
توضيح:
[هر چيزي حقيقت و ماهيتي دارد و حقيقت بندگي،طبق روايت بالا،خدمت به مردم است.
در اين روايت،چند اصل مطرح است:
اول:در روايت بالا،سخن از خدمت به بندگان الهي و انسان ها مي باشد،و اشاره نشده است كه آن بنده،مومن يا غير مومن باشد؛پس ذات خدمت به هر انساني ثواب دارد و هر گرهي از مشكلات هر انساني باز شود،ارزشمند است.
دوم:محبوبيت نزد خداوند،آثار و بركات فراواني دارد كه مهم ترين آن،توفيق و عنايتي است كه خداوند به طور ويژه نسبت به آن فرد ارزاني ميدارد.
سوم:از روايت فهميده مي شود كه هر كسي بيشتر خدمت كند،محبوبيت او نزد خداوند بيشتر است و همين مسأله نشان مي دهد كه بايد براي خدمت بيشتر،حالت مسابقه داشت و يك رقابتي ايجاد كرد.
پس تا مي توانيم به مردم خدمت كنيم و مشكلات آنها را برطرف سازيم.
@nardebana