امیرالمؤمنین (ع) اسوه وحدت
تمام مسلمانان مدیون ابو طالبند
تمام مسلمانان مدیون ابو طالبندگزافه نیست اگر بگوییم تمام مسلمانان از نسل حاضر و گذشتگان و کسانی که

[77]در آینده خواهند آمد همگی در اسلامشان مدیون ابو طالبند، زیرا بقای رسالت اسلامی از جمله نتایج زندگی پیامبر اکرم (ص) و استمرار حیات آن بزرگوار است تا این که خداوند دینش را کامل کرد. و حمایت ابو طالب از پیامبر، سد بزرگی بود میان قریش و ریختن خون پیامبر (ص) . این سخن را در پاسخ به یک مساله اسلامی در حضور گروهی از علمای اسلامی بیان داشتم، یکی از حاضران پرسش زیر را مطرح کرد:

همان خدایی که اراده فرموده است تا رسالت اسلامی باقی بماند و منتشر شود، قادر بر نشر و ابقای آن بدون ابو طالب و حمایت او از پیامبر نیز هست. پس تو چطور می گویی که همه ما در اسلام خویش مدیون ابو طالب هستیم؟و من چنین پاسخ دادم:

ما مثل همه مسلمانان ایمان کامل داریم اراده خداوند تعلق گرفته است به این که اسلام بماند و انتشار یابد، چنان که ایمان داریم خداوند بر هر کاری تواناست و این که او هر گاه چیزی را اراده کند، و بگوید: بشو!پس می شود. و ایمان داریم که خدا نه تنها بر حفظ حیات پیامبر (ص) تواناست بلکه قادر است که همه فرزندان آدم را مسلمان واقعی مؤمن به خدا و وحدانیت او، و روز جز او فرمانبردار تمام قوانین آسمانی قرار دهد و البته او قادر بوده است که تمام قبایل قریش را که دشمن محمد بوده اند، مطیع امر آن بزرگوار قرار دهد، بلکه قادر بوده است که همه مردم را مطیع امر خود قرار دهد بدون این که محمد را بیافریند.

اما ما با ایمان به همه اینها می دانیم که خدا آن کارها را نکرده است و همه مردم را مؤمن قرار نداده است و دخالت مستقیمی برای این که اندیشه و عقاید آنان را تغییر دهد، نکرده ست بلکه آنان را آزاد گذاشته است تا خود، هدایت یا ضلالت را اختیار کنند. مقصود این است که خداوند نخواسته است که مسیر حوادث عالم را با اعجاز و دخالت مستقیم خود، تعیین کند، بلکه اراده کرده تا جریان در این مورد مطابق وسایل عادی و اسباب طبیعی باشد. برای همین است که وحی را بر بشری بنام محمد (ص) فرستاده است و اسلام را به وسیله او گسترش داده است. و خواسته است که قریش در اطاعت یا معصیت مجبور نباشند. و قریش به اختیار خود دشمنی با محمد (ص) و مبارزه

[78]با او را برگزید، و ابو طالب ایمان به رسالت او و دفاع از پیامبر را - با تمام امکانات و افرادی که داشت - اختیار کرده است. حمایت ابو طالب و دفاع او از پیامبر (ص) یکی از عوامل حفظ حیات پیامبر و استمرار دعوت آن حضرت بود تا این که ابو طالب از این جهان چشم فرو بست.