به چه کسی رای می‌دهم؟ چرا؟
بسم الله الرحمن الرحیم
? به چه کسی رای می‌دهم؟ چرا؟
من این بار هم رای می‌دهم، با اینکه هیچیک از نامزدها آن طور که دلم می‌خواهد نیستند.
من رای می‌دهم اما دلیل اصلیم حل مشکلات اقتصادی کشور نیست؛ زیرا هم به نظرم مشکلات کشور بسیار پیچیده‌تر است از آنکه با تغییر یک رئیس جمهور، تغییر چندانی کند؛ و هم اغلب وعده‌های طرفین، برتری خاصی بر همدیگر نداشت. اگر یک میلیون شغل در سال غیرواقع‌بینانه باشد، طرف مقابل هم بلافاصله وعده 950 هزار شغل را داد! از طرف دیگر، سنای آمریکا، لایحه تحریم جدید ایران را نوشته و فقط معطل کرده تا انتخابات ایران تمام شود و بعد تصویبش کند. پس، آن طرفی‌ها هم شعارهایشان درباره رفع تحریم‌ها بیش از شعار نیست. پس فعلا حل مشکلات اقتصادی را از معیارهایم کنار می‌گذارم! ?
? اما باید رای بدهم. پس با چه معیاری؟
من رایم را برای «نه به وضع موجود» می‌دهم؛ اما از کجا معلوم، دیگری‌ای که هنوز نیامده، همین وضع، و بدترش را تکرار نخواهد کرد؟
پس باید سراغ چیزهایی بروم که اولا به مشکل بودن آنها یقین دارم و ثانیا بوضوح در بین نامزدها در آن زمینه تفاوت هست. (در مورد مشکل اقتصادی یقین داشتم که مشکل هست، اما به تفاوت نامزدها هیچ اطمینانی نداشتم)
از وضع موجود چه گلایه‌هایی دارم؟
? خودباختگی و ذلتی که در این دولت بر ما تحمیل شد تأسف‌بار است. مذاکره خوب است، اما خودباختگی و دست‌پاچگی در مقابل حریف خیر. ما که قرار بود پاسپورتمان اعتبار پیدا کند به جایی رسیدیم که جیبوتی برایمان خط و نشان کشید. مصیبت حادثه منا کم بود! خفت راه ندادن وزیرمان را هم چشیدیم و قوت دیپلماسی این دولت را دیدیم.
? امام خمینی به ما آموخت کاخ‌نشینی روحیه کاخ‌نشینی می‌آورد؛ و کسی که کاخ‌نشین و تجمل‌گراست، نمی‌تواند وضع توده‌های مردم را درک کند. نحوه دفاع یکی از نامزدها از واردات 200 میلیونی لباس توسط فرزند «بیکار» یکی از وزراء، نشان می‌دهد فهم این دولت از وضعیت بیکاری چیست؟ من نمی‌گویم هرکس سرمایه‌دار است، حتما آدم بدی است؛ خیر، برخی از ابتدا در بازار بوده و تدریجا رشد کرده‌اند؛ اما سوالم این است که اشخاصی که از ابتدای انقلاب تا امروز پیاپی مسئولیت‌های اجرایی داشته‌اند چگونه الان از بزرگترین سرمایه‌داران شده‌اند؟ وضعیت زندگی رئیس جمهور و کابینه‌اش چه فاصله‌ای با زندگی اغلب مردم دارد؟
? ما مسلمانیم و همگی دغدغه دین و آرمان‌های اصیل انقلاب را داریم. قبول دارم که دغدغه دین فقط حجاب و ظواهر نیست؛ اما فراتر از آن چطور؟ آیا مثلا تصویب سند 2030 که صریحا آموزش‌های دینی را بشدت محدود می‌کند و هم‌رتبه با آموزش‌های ضددینی می‌گرداند، چه معنایی دارد؟ قوه قضاییه و دادگاه‌های ما خیلی مشکل دارند و جای بحث ندارد. اما آیا قتل و اعدامهایش جز مربوط به منافقین آدم‌کش و قاچاقچیان مواد مخدر بوده است؟ این سخن که «شما در این 38 سال جز قتل و اعدام چه کرده‌اید» آیا نقد رقیب است یا چنگ و دندان کشیدن به روی اقدامات درست انقلاب؟ کسی که 20 سال بعد، به حاج قاسم سلیمانی که با داعشی‌ها می‌جنگد، بگوید تو جز قتل و کشتن آدم‌ها چه کرده‌ای، چگونه آدمی است؟
? امام خمینی می‌فرمود وقتی دشمن از کسی تعریف می‌کند در او شک کنید. این مضمون کلام امیرالمومنین ع است که شما راه رشد را نخواهید شناخت مگر اینکه ابتدا کسی که حق را کنار گذاشته، بشناسید. (نهج‌البلاغه، خطبه147) یعنی ببینید این کسی که مطمئنید باطل است، او از چه کسی حمایت می‌کند و از چه کسی بیزار است. موضع‌گیری شبکه‌های ماهواره‌ای ضد دین، در این ایام چگونه بوده است؟ سنای آمریکا، تحریم‌های جدیدی را که می‌خواست وضع کند برای یکی دو ماه معطل کرد. چرا؟ چون اگر این تحریم‌ها تصویب شود، رئیس جمهور فعلی دیگر رای نخواهد آورد. واقعا رای آوردن وی چه مزیتی برای آنها دارد؟ آیا آنها خیلی اهل مذاکره‌اند و دنبال یک نفر می‌گردند که اهل مذاکره باشد؟ اگر چنین است پس چرا دارند تحریممان می‌کنند؟
? البته من اینقدر بی انصاف نیستم که بگویم این دولت هیچ کار مثبتی نکرده، اما این ضعفهایش چنان آزارم می دهد که می‌گویم: رای من در درجه اول، «نه به روحانی» است؛
و در درجه دوم، چون رقابت اصلی بین آقایان روحانی و رئیسی است،
«به آقای رئیسی رای می‌دهم».
حسین سوزنچی
1396/2/27
