استغفار شعبانیه
 
 
منبع : الخصال، ج 3، ص 582
امام صادق (علیه السلام)
مَنْ قَالَ فِي كُلِّ يَوْمٍ مِنْ شَعْبَانَ سَبْعِينَ مَرَّةً ;أَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ اَلَّذِي لا إِلهَ إِلاّ هُوَ اَلرَّحْمنُ اَلرَّحِيمُ اَلْحَيُّ اَلْقَيُّومُ أَتُوبُ إِلَيْهِ; كُتِبَ فِي اَلْأُفُقِ اَلْمُبِينِ قَالَ قُلْتُ وَ مَا اَلْأُفُقُ اَلْمُبِينُ قَالَ قَاعٌ بَيْنَ يَدَيِ اَلْعَرْشِ فِيهَا أَنْهَارٌ تَطَّرِدُ فِيهِ مِنَ اَلْقُدْحَانِ عَدَدَ اَلنُّجُومِ.
امام صادق عليه السلام فرمود: كسي كه در هر روز از شعبان هفتاد بار بگويد استغفر الله الذي لا اله الا هو الرحمن الرحيم الحي القيوم و اتوب اليه در افق مبين نوشته مي شود راوي گويد عرض كردم افق مبين چيست؟ فرمود: جلگه اي است است در مقابل عرش و در آن نهرهايي است كه بعدد ستارگان جام در آن ها ريخته شده است.