نقد بر سریال پایتخت 7 

دامون قنبرزاده، منتقد سینمایی، در صفحه‌ی اینستاگرام خود نوشت: «نه این نقی آن نقی نیست محسن تنابنده ای که به نظرم در حال حاضر بهترین بازیگر سینمای ایران است حالا در فصل هفتم «پایتخت» در برخی لحظه ها صدایی جز صدای نقی از گلویش بیرون می آید همچنان که انگار ریزه کاری های شخصیتش هم تغییر کرده است و در قسمتهایی تبدیل به محسن تنابنده ی «جنگ جهانی سوم هومن سیدی میشود من این نقی را نمیشناسم.

قبول دارم که سریال «پایتخت برای ما ایرانیها حکمی نوستالژیک دارد و انگار ما را به گذشته ای وصل میکند که همیشه دنبالش هستیم اما نمیتوان چیزهایی را نادیده گرفت…

«پایتخت» به عنوان یکی از مهمترین و ادامه دارترین سریالهای ایران جدا از شکل و شیوه ی داستان پردازی انتخاب داستانها و مفاهیم همه فهم و جذاب انتخاب ساختاری روان و رها برای دنبال کردن ماجراها بازی های درست و چند نکته دیگر همیشه نگاهی فوق العاده ریزبینانه و درست به جزییات رفتاری و گفتاری و عادتهای زیستی مردمان خطه سرسبز مازندران داشت.

به عنوان نمونه هایی کوچک فرشهای فراوانی که تمام طول اتاقها و حتی آشپزخانه ی منزل نقی را پوشانده بود تا گلهای مصنوعی فراوانی که در تمام اتاقها دیده میشد تا نوع کفش پوشیدن و شوخی کردن و حتی رقصیدن و راه رفتن شخصیتهای داستان… جزئیاتی حیرت انگیز بودند که حال و هوای «پایتخت» را می ساختند و تماشایی اش می کردند.

اما قسمت اول فصل جدید «پایتخت هیچ نشانی از فصول گذشته اش و آن ریزبینی های جذاب ندارد. انگار دیگر شمال و فضا و آدمهایش در کار نیستند.

انگار سریال مثلاً در تهران میگذرد. جدا از پراکندگی داستان و خرده روایت های ضعیف و بیکار کرد و عدم انسجام، حتى احساس میکنم بازیگران هم دیگر نای اجرای شخصیت های شان را ندارند انگار هیچ کس در حد و اندازه های خودش نیست. لطفاً نگویید که باید به آن فرصت بدهم ۱۴ سال از فصل اول سریال گذشته است

صحبت درباره ی فصل جدید «پایتخت» با انتشار قسمتهای جدید مفصل تر خواهد بود ولی خواستم بگویم میتوانیم حسی نوستالژیک به یک سریال داشته باشیم اما نمیتوانیم نادیده بگیریم که انگار «پایتخت»، «پایش رفته و «تخت»ش مانده.»

منبع: انصاف نیوز

////

اعتراض رییس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره به سریال پایتخت هفت

رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره در نامه‌ای اعتراضی به رئیس سازمان صداوسیما نوشت: آنچه اخیرا در سریال «پایتخت ۷» که از شبکه یک سیما در حال پخش است به نمایش در آمده با هیچکدام از اصول و مبانی درمانگری هماهنگی ندارد.

به گزارش ایسنا و براساس اعلام روابط عمومی سازمان نظام روانشناسی و مشاوره، متن نامه فتحی آشتیانی رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره به شرح زیر است:
«برادر ارجمند جناب آقای دکتر جبلی
رئیس محترم سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران
با سلام و احترام
ضمن عرض تبریک سال نو و با آرزوی قبولی طاعات و عبادات به استحضار می‌رساند، رسانه‌ ملی نقش مهمی در سلامت‌روانی جامعه ایفا می‌کند و می‌تواند تأثیر زیادی بر شاخص‌های سلامت‌روانی جامعه داشته باشد. تعداد کثیری از مردم عزیز کشورمان به رسانه‌ ملی اعتماد دارند و می‌پندارند وقتی یک محصول از رسانه‌ ملی با مجوز مراجع قانونی عرضه می‌شود نظارت لازم بر تهیه آن صورت گرفته است.

کانال عصر ایران در تلگرام 
با این وجود گاهی برخی از فیلم‌ها و سریال‌ها، با محتوایی نامناسب و تناقض‌آمیز، عرضه می‌شود و موجب خدشه‌دارشدن نظام روانی، اخلاقی و تربیتی اقشار مختلف جامعه می‌گردد. در حالی که توجه به محتوای مناسب این محصولات، یک ضرورت و نیاز به ویژه در شرایط حاضر است.
متاسفانه آنچه اخیرا در سریال «پایتخت ۷» که از شبکه یک سیما در حال پخش است به نمایش در آمده با هیچکدام از اصول و مبانی درمانگری هماهنگی ندارد و از یک سو اهانت و بی‌حرمتی به جامعه روان‌شناسان و مشاوران کشور شده و از سوی دیگر تاثیر سوء و غیرقابل جبران به مراجعه‌کنندگان به روانشناسان و مشاوران گردیده و منجر به اعتراض گسترده متخصصین حوزه سلامت‌روانی شده است.
تهیه سریال طنز و ایجاد فضای شاد و با نشاط برای مردم کشورمان از ارزش بالایی برخوردار است ولی طنز نباید عاملی در جهت تخریب رشته علمی روانشناسی که از حساسیت و ظرافت بسیار بالایی مثل خود روان برخوردار است، شود و اعتماد عمومی در مراجعه به روانشناسان را سلب کند.
سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره جمهوری اسلامی ایران با بیش از ۷۲ هزار عضو کارشناسی ارشد و دکترای تخصصی به عنوان بزرگترین نهاد مسئول در مورد سلامت‌روانی کشور عزیزمان، براساس وظایف قانونی خود و در راستای صیانت از سلامت‌روانی جامعه، ضمن محکوم نمودن تهیه کنندگان و عوامل پخش سریال «پایتخت ۷» بخاطر تخریب جامعه متعهد، دلسوز و متدین روانشناسی و مشاوره، خواستار برخورد جدی با عوامل این سریال و تغییر نگرش سازمان صدا و سیما در تولید و پخش برنامه‌هایی با مضمون توهین به جامعه روان‌شناسی و مشاوره کشور است و توقع دارد اصول اخلاقی در حوزه سلامت‌روانی و تکریم متخصصان این حوزه که سفیران آرامش کشور هستند توسط اصحاب رسانه رعایت شود.»

////////////

 
نورنیوز قسمت‌های پخش از سریال پایتخت۷ را بررسی می کند؛
سریال پایتخت 7؛ سرگردانی میان نوستالژی و تکرار
پایتخت 7 با تبلیغات فراوان بازگشت اما در دو قسمت نخست، نه شگفتی آفرید و نه نوآوری داشت. این سریال که روزی درخشان بود، حالا در دام تکرار افتاده است. شخصیت‌های محبوب گذشته، دیگر آن جاذبه را ندارند و شوخی‌ها رنگ باخته‌اند. آیا قسمت‌های بعدی می‌توانند این روند را تغییر دهند؟
نورنیوز-گروه فرهنگی:پایتخت ۷ با انتظارات فراوان و شور مخاطبان، پا به میدان گذاشت اما در دو قسمت نخست، به‌جای خلق شگفتی، بیشتر به‌نظر می‌رسد که در تکرار خاطرات گذشته گرفتار شده است. سریالی که روزگاری مملو از شوخ‌طبعی، خلاقیت و صمیمیت بود، حالا در نخستین گام‌های فصل هفتم خود، بیش از هر چیز به یک بازآفرینی نه‌چندان موفق از نسخه‌های پیشین شباهت دارد. اما مشکل از کجاست؟ چرا همان کاراکترهایی که روزگاری برایمان خاطره‌ساز بودند، حالا آن جاذبه گذشته را ندارند؟

تکرار بی‌پایان در یک جهان آشنا
مهم‌ترین نقدی که بر دو قسمت اول از سریال پایتخت۷ وارد شده، فقدان ایده‌های نو و محصور شدن در چهارچوب‌هایی است که دیگر قدرت شگفت‌زده کردن مخاطب را ندارند. شخصیت‌هایی که روزگاری با بداهه‌هایشان می‌خنداندند و با موقعیت‌های غیرمنتظره، طنزی ملموس خلق می‌کردند، حالا صرفاً در حال تکرار الگوهای پیشین خود هستند. نقی همچنان همان نقی است، با همان دغدغه‌های قدیمی و شوخی‌هایی که پیش‌تر شنیده‌ایم. هما نیز دیگر آن شخصیت زنی نیست که در دل آشوب خانواده، نقطه تعادل بود؛ بلکه در پس‌زمینه داستانی ایستاده و کمتر درخشش دارد.

طنزی که رنگ باخته است
یکی از مشکلات این دو قسمت، عدم انسجام در ساختار کمدی است. پایتخت همیشه بر پایه طنز موقعیت استوار بوده اما حالا این موقعیت‌ها به اندازه کافی قوی نیستند. در برخی لحظات، شوخی‌ها چنان کشدار و کم‌اثر اجرا می‌شوند که نه‌تنها خنده‌دار نیستند، بلکه گاه تصنعی به‌نظر می‌رسند. این در حالی است که همین سریال در فصل‌های پیشین با خلق موقعیت‌های ساده اما هوشمندانه، طنزی روان و طبیعی ارائه می‌داد.

پایتخت یا تیزر تبلیغاتی؟
یکی دیگر از نکاتی که اعتراض مخاطبان را برانگیخته، حجم بالای تبلیغات در میان سریال است. درحالی‌که بیننده انتظار دارد وارد دنیای داستانی شود، به‌طور مداوم با آگهی‌های بازرگانی از فضا خارج می‌شود. این رویکرد که صرفاً به سودآوری مالی تلویزیون و تهیه‌کنندگان کمک می‌کند، باعث شده تا کیفیت تجربه تماشای سریال کاهش یابد و ریتم آن به‌شدت آسیب ببیند.

واکنش‌های دوگانه، سرگردانی مخاطبان
قسمت‌های اول و دوم نشان داد که پایتخت ۷ همچنان می‌تواند بحث‌برانگیز باشد. برخی از بینندگان که دلبسته خاطرات فصل‌های پیشین‌اند، همچنان از سریال دفاع می‌کنند و آن را یک نوستالژی دوست‌داشتنی می‌دانند. اما منتقدان، به‌ویژه در فضای مجازی، از ضعف فیلمنامه، فقدان خلاقیت و روند کند داستان انتقاد کرده‌اند. برخی کاربران توییتر حتی با لحنی تند از این دو قسمت یاد کرده‌اند و آن را محصولی بی‌نمک و سطحی دانسته‌اند.

پتانسیل‌هایی که هدر رفته‌اند
در این میان، برخی کاراکترها توانستند اندکی از بار افت سریال را جبران کنند. شخصیت “فهیمه” همچنان می‌تواند لحظاتی شیرین خلق کند و انرژی خاصی به سریال ببخشد. در حالی که “بهروز” در بخش‌های قبلی پایتخت به تنهایی با شیرینی زبانی های دلنشین بخش از بار جذب تماشاگران را بدوش می کشید، بازیگری که جایگزین او شده بهیچ وجه نتوانسته به موقعیت قبلی دست یابد. اما حضور شخصیت جدید روانشناس نیز که گویا قرار است رنگ تازه‌ای به داستان ببخشد، چندان جالب توجه نبوده و به جای ایجاد تنوع، صرفاً بر کشدار شدن روند داستان افزوده است.

 هنوز به پایتخت ۷ امید هست
پایتخت همواره یکی از موفق‌ترین سریال‌های تلویزیونی بوده، اما دو قسمت اول که تقریبا فاقد نوآوری بود، نتوانست نظر مخاطبان مشتاق را به خود جلب کند. به طور قطع این سریال نمی تواند صرفاً بر امواج نوستالژی سوار بماند. البته فعلا امکان قضاوت دقیق در مورد سریال پایتخت ۷  وجود ندارد و باید در انتظار پخش قسمتهای دیگر این سریال باشیم .اما اگر این روند تکراری ادامه پیدا کند، حتی طرفداران قدیمی هم دیگر بهانه‌ای برای تماشای ادامه ماجرا نخواهند داشت.

نورنیوز