آیا امام حسین (ع) بدون معطلی به علی اکبر (ع) اجازه میدان رفتن داده و سپس او را بدرقه کرده است؟
پرسش
می گویند که حضرت اباعبدالله (ع) به جوان خود حضرت علی اکبر (ع) بی معطلی اذن میدان داده است، اما مشاهده شده است که پس از رفتن علی اکبر ، امام حسین تا آنجا که می شد او را بدرقه کرد، آیا این مطلب صحیح است؟
پاسخ اجمالی
در مقتل لهوف که از معتبر ترین مقتل های کربلاست جریان اجازه گرفتن حضرت علی اکبر و میدان رفتن ایشان این گونه گزارش شده است:” هنگامی که همه اصحاب اباعبدالله به میدان رفته و به شهادت رسیدند و به جز اهل بیت (بنی هاشم) کسی باقی نماند علی بن الحسین (علی اکبر) (ع) که از زیباترین خوش اخلاق ترین مردم بود به نزد پدر آمد و اجازه میدان رفتن گرفت پس امام به او اجازه داد! سپس نگاه مأیوسانه ای به او کرده و گریه کرده و گفت: بار الها شاهد باش که شبیه ترین مردم به پیامبرت از نظر صورت و سیرت و اخلاق و سخن گفتن (تن صدا)را به سوی این قوم فرستادم…..".[1]

از این نقل می توان استفاده کرد که امام به او اجازه داده و با نگاه خود او را بدرقه کرده است.

. [1]سید بن طاووس، لهوف ص : 113،  ” انتشارات جهان، تهران ،1348ه.ش. فلما لم یبق معه سوى أهل بیته خرج علی بن الحسین (ع) و کان من أصبح الناس وجها و أحسنهم خلقا فاستأذن أباه فی القتال فأذن له ثم‏ نظر إلیه نظر آیس منه و أرخى (ع) عینه و بکى ثم قال اللهم اشهد فقد برز إلیهم غلام أشبه الناس خلقا و خلقا و منطقا برسولک ص و… .