آثار تقوا در انسان و جامعه
#آثار_تقوا در انسان و جامعه (بخش دوم)
#تقوا به انسان #آزادى_معنوى مىدهد، یعنى او را از #اسارت و بندگى #هوا و #هوس آزاد مىکند، رشته #آز و طمع و #حسد و #شهوت و #خشم را از گردنش برمىدارد و به این ترتیب ریشه رقّیتها و #بردگیهاى_اجتماعى را از بین مىبرد.
تقوا و آزادى
لازمه اینکه انسان از زندگى حیوانى خارج شود و یک زندگى انسانى اختیار کند این است که از اصول معین و مشخصى پیروى کند، و لازمه اینکه از اصول معین و مشخصى پیروى کند، این است که خود را در چهارچوب همان اصول محدود کند و از حدود آنها تجاوز نکند، و آنجا که #هوا و #هوسهاى_آنى او را تحریک مىکند که از حدود خود تجاوز کند خود را #نگهدارى کند. نام این #خود_نگهدارى که مستلزم ترک امورى است #تقوا است.
نباید تصور کرد که #تقوا از مختصات دیندارى است، از قبیل نماز و روزه، بلکه تقوا #لازمه_انسانیت است. انسان اگر بخواهد از طرز زندگى حیوانى و جنگلى خارج شود ناچار است که #تقوا داشته باشد. در زمان ما مىبینیم که تقواى اجتماعى و سیاسى اصطلاح کردهاند. چیزى که هست #تقواى_دینى یک علوّ و قداست و استحکام دیگرى دارد و در حقیقت تنها روى #پایه_دین است که مىتوان #تقوایى_مستحکم و با مبنا به وجود آورد و جز بر مبناى محکم ایمان به خدا نمىتوان بنیانى مستحکم و اساسى و قابل اعتماد به وجود آورد.
قرآن کریم مىفرماید: «أَ فَمَنْ أَسَّسَ بُنْیانَهُ عَلى تَقْوى مِنَ اللَّهِ وَ رِضْوانٍ خَیْرٌ أَمْ مَنْ أَسَّسَ بُنْیانَهُ عَلى شَفا جُرُفٍ هارٍ؛ آیا آن کس که #بنیان_خویش را بر #مبناى #تقواى_الهى و رضاى او بنا کرده بهتر است، یا آن که بنیان خویش را بر پرتگاهى سستِ مشرف بر آتش قرار داده است؟». [توبه، ۱۰۹] به هر حال #تقوا، اعمّ از تقواى مذهبى و الهى و غیره، #لازمه_انسانیت است و خود به خود مستلزم ترک و اجتناب و گذشتهایى است. [۱] #ادامه‌دارد…
پی نوشت
[۱] مطهری، مرتضی، مجموعه آثار شهید مطهری، تقوا، ده گفتار، ایران، انتشارات صدرا، چ هشتم، ۱۳۷۷ش، ج ۲۳، ص ۶۹۷
پدیدآورنده: حمید حنائی نژاد
منبع: وبسایت راسخون
#تقوا #آثار_تقوا
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
