"دشمن ترین در مذاکره، دوست ترین در برداشت غنائم برجام"
? #یادداشت
“دشمن ترین در مذاکره، دوست ترین در برداشت غنائم برجام”
بخش تعاملی الف - سجاد به پسند
در روزهای قبل از مذاکرات هسته ای فرانسه جزء کشورهایی بود که مشتاقانه به پیشواز تحریم های ظالمانه در حق ایران می رفت. جز کشورهایی بود که تندترین مواضع را در قبال ایران داشت. از مهم ترین تحریم های اعمال شده در حق ایران، تحریم کارخانه ی پژوی فرانسه بود که باعث بروز مشکلات جدی در صنعت خودرو سازی ایران شد.
کشور فرانسه در بداخلاقی حین مذاکرات هسته ای نیز روی آمریکا را سفید کرد. آنقدر که می توان گفت در خوشبینانه ترین حالت غیر سازنده ترین مواضع را در مقایسه با دیگر اعضای ۵+۱ در قبال ایران را اتخاذ کرد.
این کشور هم اینک نیز دست از تخاصم با جمهوری اسلامی بر نداشته و از هیچ حرکتی برای ابراز دشمنی با ایران عزیز فروگذار نمی کند. از پناه دادن و تامین امنیت منافقین و جریان اپوزسیون گرفته تا ساماندهی جاسوس و جاسوسه ها برای اجرایی کردن پروژهی نفوذ.
محکومیت آزمایش موشک ماهواره بر ایران را نیز می توان آخرین دسته کلنگ این کشور در روابط دیپلماتیک فی مابین دانست. آقای تخت روانچی پس از اتمام مذاکرات در مورد بداخلاقی های کشور فرانسه حین مذاکرات گفتند؛ بد اخلاقی های برخی کشورها در مذاکرات هسته ای از ذهن بیرون نمی رود!
اما در دوران پسا برجام چه اتفاقی افتاد؛
مهم ترین و بی سابقه ترین قرارداد خرید هواپیمای کشور “کاملا محرمانه” به ارزش 10 و نیم میلیارد دلار (36,750,000,000,000 تومان) با ایرباس فرانسه منعقد می شود!
بزرگترین قرارداد نفتی ایران باز هم “کاملا محرمانه” به ارزش 5 میلیارد دلار (17,500,000,000,000 تومان) با شرکت توتال فرانسه منعقد می شود!
- بیشترین سهم از بازار بزرگ صنعت خودروی ایران نیز باز هم طی یک قرارداد “محرمانه” به دو شرکت بد سابقه ی رنو و پژو واگذار می شود؟! و سوال بسیار مهم اینکه چه طور می شود کشوری که در دوران “قبل از مذاکرات هسته‌ای” و “حین مذاکرات هسته‌ای” و “در دوران پس از مذاکرات” بدترین رفتار را در قبال ایران داشته حالا دارد بیشترین سهم را از سفره ی برجام برداشت می کند؟!
و اینکه چرا دولت دارد همه ی تخم مرغ های شریان های اصلی صنعت را در سبد کشوری مثل فرانسه می گذارد، که پیش از این بدخلقی و عدم پایبندی به تعهدات خود را به نحو احسنت اثبات کرده؟!
ممکن است عده ای استدلال بیاورند که این امر باعث می شود کشوری مثل فرانسه به خاطر سرمایه گذاری هایش هم که شده، من بعد با ایران رفتاری نجیبانه و مبتنی بر مصالح دو طرف داشته باشد. که در پاسخ باید گفت لطفا حجم قرارداد توتال فرانسه با کشور خودمان و قطر را مقایسه کنید. لطفا رفتار توتال با قطر سر بزنگاه بحران اخیر را مرور کنید. خواهید دید که لقمه ی ایران برای توتال چرب تر از لقمه ی قطر نیست. توتالی که قطر را در بحران تنها گذاشت. چرا باید ما را در بحران های محتمل آتی تنها نگذارد؟! مگر در دوران تحریم ها شرکت های پژو و رنو علی رغم دسته پنجه نرم کردن با بحران مالی صنعت خودرویی ایران را تنها نگذاشتند؟!
در انتها اینکه خواهش جدی داریم نهادهای حقوقی مسئولی چون مجلس شورای اسلامی سیاست ورزی و نگاه قبیله ای به رویدادها و حاشیه ها و سلفی ها و غیره را کنار گذاشته و با حساسیت مضاعف قراردادهای منعقد شده با کشور غیر دوست – فرانسه - را بررسی و هرچه سریعتر ابعاد آنرا به اطلاع عموم مردم برسانند. که دانستن و شفافیت حق مردم است.
