نورفشان

پیاده کردن عبادت
ما در مورد نماز داریم اقم الصلوه لذکری , ما نماز را بنا می گذاریم , اقامه می کنیم , پیاده کردن عبادت در این جا اهمیت دارد , یعنی عبادت این نیست که تنها ما بگوییم که یک هر از چندگاهی , یک اوقاتی انجام میدادیم و رفتیم و گذشتیم , نه , ادامه و استمرار است , پایه گذاری هست , به سرانجام رساندن هست , اشاره ی خیلی خیلی مهمی به این مفهوم است که برای عبادت یا آن چیزی که ما می خواهیم از آن به عنوان عبادت نام ببریم یا طاعت حق نام ببریم , پایبندی و جدیت و استمرار و دوام مطرح است و این که عبادت را بنیان بگذاری به طوری که این بنیان در درون تو پایدار بماند و این عبادت را بدون زحمت و کلفت انجام دهی . تکلیف باید در مورد عبادت برداشته بشود , سختی و زحمت از تو برداشته شود ,عبادت به راحتی در وجود تو جریان و سریان پیدا کند و انجامش دهی .

قال على (علیه السلام):
«کَمْ مِنْ غافِل یَنْسَجُ ثَوْباً لِیَلْبِسَهُ وَ اِنَّما هُوَ کَفَنُهُ، وَ یَبْنى بَیْتاً لِیَسْکُنَهُ وَ اِنَّما هُوَ مَوْضِعُ قَبْرِه»;

«چه بسیار غافلانى که لباسى براى پوشیدن تهیّه مى کنند، امّا همان لباس کفن آن ها مى شود! و خانه اى براى سکونت مى سازند و آن خانه قبر آن ها مى گردد»(1).

شرح و تفسیر
سؤال: غفلت نعمت است، یا بلا؟
پاسخ: غفلت از جهتى از نعمت هاى الهى است; زیرا زندگى بدون غفلت امکان پذیر نیست! خانواده اى که نوجوان عزیز خویش را از دست مى دهد را تصوّر کنید، اگر آن سوز و گداز روزهاى اوّل مرگ فرزند خود را در روزهاى بعد هم داشته باشند، بزودى خود آن ها هم از بین خواهند رفت، ولى تدریجاً پرده هاى غفلت به عنوان یک نعمت الهى بر روى این مصیبت مى افتد و کم کم آن را به فراموشى مى سپارند. همچنین در مشکلات دیگر، مثل بىوفایى ها، خیانت ها، ضرر و زیان ها، شکست ها و مانند آن غفلت به کمک انسان مى آید. امام صادق (علیه السلام) در توحید مفضّل(2) به این معنى اشاره فرموده است.
البتّه اگر همین نعمت الهى از حدّ اعتدال خارج شود، تبدیل به یک بلا مى شود; نسیم یک نعمت است; زیرا هوا را جابجا مى کند، مسمومیّت ها را از بین مى برد، گل ها را بارور و میوه ها را به ثمر مى نشاند، امّا اگر از اعتدال خارج شود و تبدیل به طوفان گردد، مصیبت بزرگى مى شود. بنابراین نسیم در حدّ اعتدال نعمت و خارج از آن حد، بلا است.
غفلت نیز چنین است، اگر انسان از پایان زندگى، از مرگ، از خداوند، از معاد غافل شود، بدبخت مى گردد و گاهى ضررهاى غیرقابل جبران مى بیند; مثل این که تا آخرین لحظات زندگى غافل باشد و با مرگ از خواب غفلت بیدار شود، که دیگر وقتى براى جبران باقى نمى ماند.

راه هاى مبارزه با غفلت
اولیاء الله براى از بین بردن این غفلت ها به مردم هشدار مى دادند، یکى از هشدارها و راه هاى مبارزه با غفلت یادآورى مرگ است، این که گفته شده است: «هر شب وصیّت نامه خود را زیر سر داشته باشید»(3)، به منظور رسیدن به همین هدف است. امام على (علیه السلام) در حدیث فوق به دنبال همین مطلب است و مى خواهد با یادآورى مرگ، غافلان را هوشیار سازد. طبق این روایت آن حضرت مى فرماید: «غافل پارچه اى آماده پوشیدن مى کند تا در این دنیا عیش و نوش کند، بى خبر از این که همین پارچه کفن او مى گردد!». مخصوصاً در عصر و زمان ما که مرگ بسیار رایج و ساده گردیده است. شخص غافل خانه اى مى سازد و از هر طریقى هزینه آن را تأمین مى کند تا در آن زندگى نماید، غافل از این که همان خانه مقبره و محلّ دفن او مى گردد! در قبرستان شهرهاى بزرگ قبرهاى زیادى از پیش توسّط گورکن ها آماده مى شود، چه بسا خود این گورکن ها بمیرند و در قبرى که براى دیگران کنده اند دفن شوند!
نتیجه این که غفلت در حدّ طبیعى آن نعمت و اگر از اعتدال خارج شود تبدیل به بلا مى گردد.
ا————–
1. بحار الانوار، جلد 74، صفحه 382.
2. بحارالانوار، جلد 3، صفحه 57 به بعد.
3. وسایل الشیعه، جلد 13، صفحه 352، حدیث 5 و 7.

گفتمان سنتی و مدرن درمورد زن

?دکتر سهیلا صادقی در مباحث نظام جنسیت و نگرش امام خمینی(ره) به جایگاه زن در جامعه بیان داشتند:

⭕️نگرش سنتی بر این است که اگر زن در حوزة اجتماع آمد، مفسده ایجاد می کند.

?گفتمان مدرن اعتقادش بر این است که وضعیت مردسالاری و حاکمیت ایدئولوژی مردسالاری باعث شده است که زن‌ها از حوزه‌های اجتماعی کنار گذاشته شده و نامرئی تلقی شوند.

?در حوزة زن و خانواده خیلی وقت‌ها این گفتمان مدرن به حدی افراطی عمل می‌کند که خانواده را یک محل سرکوب برای زن می‌داند.

✅این دو گفتمان، هر دو افراطی هستند و حضرت امامرحمة‌الله‌علیه در میان این دو گفتمان نابخردانه، گفتمانی را ایجاد و در قالب آن، زن مسلمان را تعریف می‌کند نمونه هایی از آن را در نظرات ایشان می بینیم:

❇️نظر ایشان در مورد اشتغال زنان
❇️مشارکت سیاسی زنان

?حضرت امام این حرف را در قشنگ‌ترین قالب، در آن سال‌ها مطرح می‌کنند که اگر زن‌ها پیشرو باشند آن جامعه آسیب نمی‌بیند، برای اینکه زن یکی از ویژگی‌های منحصربه‌فردش همین ویژگی پرورش‌دهندگی است.

?متن کامل بیانات در?
http://vaslemehr.ir/100014-2/

┈┈•┈┈••✾••┈┈•┈┈
?مروج سبک زندگی ایرانی اسلامی باشید.
@Ir_Is_woman_family
کانال جریان شناسی فمینیسم در ایران و جهان
https://eitaa.com/femenismdariran

@yusofvand

https://eitaa.com/femenismdariran

قضاوتهای حضرت علی (علیه السلام)

 انتشارات پیام حق

#قسمت_چهل_وششم) فریبکاری

در تاریخ طبری آمده :

مغیره بن شعبه ادعا می کرد که او تازه عهدترین مردم به رسول خدا (صلى الله علیه و آله) است و به مردم می گفت : من انگشتر خود را در میان قبر پیغمبر (صلی الله علیه و آله) انداختم تا با این بهانه داخل در قبر شده بدن رسول خدا را مس نمایم، تا من آخرین کسی باشم که از رسول خدا جدا گشته است .

طبری از عبدالله بن حرث نقل کرده که می گوید :
من در زمان خلافت عمر یا عثمان به همراه علی (علیه السلام) برای انجام عمره وارد مکّه شدیم و آن حضرت در منزل خواهر خود ( امّ هانی ) اقامت گزید.
آنگاه که از اعمال عمره فارغ گردید به خانه بازگشت و غسل نمود، در این موقع گروهی از عراقی ها به نزد آن حضرت آمده عرضه داشتند : از شما سؤالی داریم.

 امام (علیه السلام) به آنان فرمود :
گمانم می خواهید از مطلبی که مغیره به شما گفته از اینکه او تازه عهدترین مردم به رسول خداست بپرسید ؟

 گفتند : آری .
آن حضرت فرمود : دروغ گفته است ، تازه عهدترین مردم نسبت به رسول خدا، قثم بن عباس می باشد و او آخرین نفر ما بوده که از میان قبر پیغمبر (صلی الله علیه و آله) خارج گشته است.

قضاوتهای حضرت علی (علیه السلام)

انتشارات پیام حق

:(#قسمت_چهل_وهفتم)

پرهیز از فتنه

در کتاب غیبت نعمانی از امام صادق (علیه السلام) نقل کرده که فرمود :

 امیرالمؤمنین (علیه السلام) بر منبر کوفه می فرمود : در پیش روی شما فتنه هایی ظلمانی ، کور و مبهم خواهد بود که نجات نمی یابد از آن فتنه ها به جز نومه ( گمنام )

 بعضی پرسیدند: یا امیرالمومنین ! نومه چیست؟

فرمود : کسی که مردم را می شناسد و مردم او را نمی شناسند .

قضاوتهای حضرت علی (علیه السلام)

 انتشارات پیام حق

(قسمت چهل و هشتم) سرزمین کربلا

ابوجحیفه می گوید : عروه بارقی نزد سعيد بن وهب آمد و از او جریانی را که دیده بود سؤال نمود و من گفتارشان را می شنیدم.

سعید گفت : مخنف بن سلیم مرا به نزد علی (علیه السلام) فرستاد و من در کربلا خدمت آن حضرت رسیدم پس دیدم با دست به زمین کربلا اشاره نموده و می فرماید : ” اینجاست ، اینجاست. “

مردی به آن حضرت گفت : یا امیرالمؤمنین اینجا چه می شود ؟

 فرمود : اینجا بارهای آل محمد (صلى الله علیه و آله) فرود می آید ، پس وای به حال ایشان از شما ! و وای به حال شما از ایشان !

مردی پرسید مقصودتان چیست یا امیرالمؤمنین ؟!

امیرالمؤمنین فرمود : وای به حال ایشان از شما که آنان را می کُشید و وای بر شما از ایشان که خداوند شما را به سبب کشتن آنان به دوزخ می برد.

 قسمت آخر
#روز_صد_وچهل_وششم

#آثار_تقوا در انسان و جامعه (بخش دوم)

#تقوا به انسان #آزادى_معنوى مى‏دهد، یعنى او را از #اسارت و بندگى #هوا و #هوس آزاد مى‏کند، رشته #آز و طمع و #حسد و #شهوت و #خشم را از گردنش برمى‏دارد و به این ترتیب ریشه رقّیتها و #بردگیهاى_اجتماعى را از بین مى‏برد.

تقوا و آزادى‏

لازمه اینکه انسان از زندگى حیوانى خارج شود و یک زندگى انسانى اختیار کند این است که از اصول معین و مشخصى پیروى کند، و لازمه اینکه از اصول معین و مشخصى پیروى کند، این است که خود را در چهارچوب همان اصول محدود کند و از حدود آنها تجاوز نکند، و آنجا که #هوا و #هوس‏هاى_آنى او را تحریک مى‏کند که از حدود خود تجاوز کند خود را #نگهدارى کند. نام این #خود_نگهدارى که مستلزم ترک امورى است #تقوا است.

نباید تصور کرد که #تقوا از مختصات دیندارى است، از قبیل نماز و روزه، بلکه تقوا #لازمه_انسانیت است. انسان اگر بخواهد از طرز زندگى حیوانى و جنگلى خارج شود ناچار است که #تقوا داشته باشد. در زمان ما مى‏بینیم که تقواى اجتماعى و سیاسى اصطلاح کرده‏اند. چیزى که هست #تقواى_دینى یک علوّ و قداست و استحکام دیگرى دارد و در حقیقت تنها روى #پایه_دین است که مى‏توان #تقوایى_مستحکم و با مبنا به وجود آورد و جز بر مبناى محکم ایمان به خدا نمى‏توان بنیانى مستحکم و اساسى و قابل اعتماد به وجود آورد.

قرآن کریم مى‏فرماید: «أَ فَمَنْ أَسَّسَ بُنْیانَهُ عَلى‏ تَقْوى‏ مِنَ اللَّهِ وَ رِضْوانٍ خَیْرٌ أَمْ مَنْ أَسَّسَ بُنْیانَهُ عَلى‏ شَفا جُرُفٍ هارٍ؛ آیا آن کس که #بنیان_خویش را بر #مبناى #تقواى_الهى و رضاى او بنا کرده بهتر است، یا آن که بنیان خویش را بر پرتگاهى سستِ مشرف بر آتش قرار داده است؟». [توبه، ۱۰۹] به هر حال #تقوا، اعمّ از تقواى مذهبى و الهى و غیره، #لازمه_انسانیت است و خود به خود مستلزم ترک و اجتناب و گذشتهایى است. [۱] #ادامه‌دارد…

پی نوشت
[۱] مطهری، مرتضی، مجموعه آثار شهید مطهری، تقوا، ده گفتار، ایران، انتشارات صدرا، چ هشتم، ۱۳۷۷ش، ج ۲۳، ص ۶۹۷
پدیدآورنده: حمید حنائی نژاد
منبع: وبسایت راسخون
#تقوا #آثار_تقوا
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد