#بندر_عباس
#مدرسه_علمیه_الزهراء سلام الله علیها

وبلاگ‌نویس برتر؛ افتخاری برای مدرسه علمیه تخصصی الزهراء سلام‌الله‌علیها بندرعباس در هفته پژوهش شد

خانم مینا صمدی، معاون پژوهش مدرسه علمیه تخصصی الزهراء سلام‌الله‌علیها در بندرعباس، گفت: خانم راضیه میرزایی، دانش‌آموخته مقطع سطح سه مدرسه علمیه تخصصی الزهراء سلام‌الله‌علیها در بندرعباس و نویسنده وبلاگ برتر «نورفشان» به نشانی الکترونیکی https://noorfeshan.kowsarblog.ir/ در هفته پژوهش به‌ عنوان یکی از افتخارآفرینان معرفی شد.

به گزارش پایگاه خبری و رسانه‌ای حوزه‌های علمیه خواهران / هرمزگان، خانم مینا صمدی، معاون پژوهش مدرسه علمیه تخصصی الزهراء سلام‌الله‌علیها در بندرعباس، بیان کرد: وبلاگ «نورفشان» با مدیریت خانم راضیه میرزایی طلبه فارغ‌التحصیل سطح سه مدرسه علمیه تخصصی الزهراء سلام‌الله‌علیها بندرعباس، محتوایی غنی و ارزشمند را به جامعه ارائه می‌دهد. 
 
معاون پژوهش مدرسه علمیه تخصصی الزهراء سلام‌الله‌علیها بندرعباس، اذعان داشت: این وبلاگ با پرداختن به موضوعات متنوعی مانند موضوعات فرهنگی، اجتماعی، پژوهشی، زن و خانواده، مهدویت، مسائل‌ روز و… توانسته است مخاطبان زیادی را جذب کند و به منبعی الهام‌بخش برای طلاب و پژوهشگران تبدیل شود.

خانم صمدی افزود: در هفته پژوهش، وبلاگ «نورفشان» به‌ عنوان یکی از وبلاگ‌های برتر شناخته شد و افتخاری برای مدرسه علمیه تخصصی الزهراء سلام‌الله‌علیها بندرعباس به ارمغان آورد و انتخاب این وبلاگ نشان‌دهنده اهمیت ترکیب دانش و فناوری در دنیای امروز است.

وی اضافه کرد: خانم راضیه میرزایی، با تولید محتوای مؤثر و هدفمند، نقش مهمی در ترویج علم و آگاهی در جامعه ایفا کرده است، موفقیت او در وبلاگ‌نویسی نشان می‌دهد که چگونه می‌توان از ابزارهای دیجیتال برای ارتقای سطح علمی جامعه استفاده کرد. 
 
خانم مینا صمدی در پایان یادآور شد: افتخار آفرینی خانم راضیه میرزایی در هفته پژوهش، الگویی درخشان برای دیگر طلاب و دانش‌ آموختگان است، او با تلاش و خلاقیت خود نشان داد که چگونه می‌توان مرزهای موفقیت را جا به‌ جا کرد و تأثیری مثبت بر جامعه گذاشت.

اولین ها در صف مقدم نماز و دعا
 
در توجیه مسائل به نیروها جهت روشن شدن نسبت به مسائل کوتاهی نکنید که عدم توجیه موجب بوجود آمدن خیلی از ابهامات و مشکلات است. یکی از این خاطرات مربوط به زمان شهادت برادرش حمید است. چرا که در عملیات خیبر به مهدی باکری خبر داده شد؛ برادرت شهید شده است و می خواهیم پیکرش را برگردانیم. ولی مهدی اجازه نداد و از پشت بی سیم این جمله تاریخی را به زبان آورد: «همه آن ها برادرای من هستند اگر توانستید همه را برگردانید حمید را هم بیاورید».
 
تاریخ انتشار : 1396/12/16
 
بازدید : 5
سردار مهدی باکری در عملیات بدر در روز ۲۵ اسفند ۶۳ بر اثر اصابت تیر مستقیم دشمن به شهادت رسید و هنگام انتقال پیکر مطهرش مورد هدف آرپی جی دشمن قرار گرفت و دریا آرامگاه ابدی اش شد. او در هنگام شهادت فرمانده لشکر ۳۱ عاشورا بود.

از شهید مهدی باکری خاطرات متعددی روایت شده است. یکی از این خاطرات مربوط به زمان شهادت برادرش حمید است. چرا که در عملیات خیبر به مهدی باکری خبر داده شد؛ برادرت شهید شده است و می خواهیم پیکرش را برگردانیم. ولی مهدی اجازه نداد و از پشت بی سیم این جمله تاریخی را به زبان آورد: «همه آن ها برادرای من هستند اگر توانستید همه را برگردانید حمید را هم بیاورید».

اکنون که به سالروز شهادت مهدی باکری نزدیک می شویم، نامه ای که او به فرماندهان گردانش درباره همسان بودن با رزمندگان تحت امرشان نوشته است را منتشر می کنیم.

متن نامه شهید باکری به فرماندهانش
در این نامه آمده است:

بسمه تعالی

قابل توجه کلیه فرماندهان و مسئولین واحدها،

سلام علیکم، گرچه خودتان آشنا به موارد ذیل هستید ولی چون اکثرا در نامه های برادران بسیجی نوشته می شود لازم دانستم مجددا متذکر شوم.

۱- بعد از همه نیروها غذا بگیرید، کمتر و دقیقا هم نوع آن ها باشد.

۲- در داشتن وسایل چادر و پتو و غیره فرقی با بقیه نداشته باشید.

۳- در داشتن مواد غذایی، کمپوت و میوه و چای و غیره همانند بلکه کمتر از بقیه باشید.

۴- در گرفتن لباس و پوشاک و کفش کمتر از بقیه داشته باشید.

۵- اولین کسی باشید که در اول وقت در صف مقدم نماز و دعاها می باشد.

۶- مراسم بزرگداشت و ترحیم و… برای شخصیت ها و شهدا و… بگیرید و فعالانه شرکت کنید.

۷- در توجیه مسائل به نیروها جهت روشن شدن نسبت به مسائل کوتاهی نکنید که عدم توجیه موجب بوجود آمدن خیلی از ابهامات و مشکلات است.

https://hawzah.net/fa/LifeStyle/View/51424/%D8%A7%D9%88%D9%84%DB%8C%D9%86-%D9%87%D8%A7-%D8%AF%D8%B1-%D8%B5%D9%81-%D9%85%D9%82%D8%AF%D9%85-%D9%86%D9%85%D8%A7%D8%B2-%D9%88-%D8%AF%D8%B9%D8%A7

راهیان نور مسیر حفظ و انتقال فرهنگ ایثار
 
اگر بخواهیم ایثارگری، فرهنگ مردم شود و ملکه ذهن و درونی شود، باید علاوه بر عمومی بودن، از حالت عمدی بیرون آید. باید وارد ناخودآگاه مردم شود و به اصطلاح علمای اخلاق ملکه شود. صفت اخلاقی که تبدیل به ملکه شد، تغییر آن آسان نیست.برای این کار باید تلاش های بسیار صورت پذیرد. اقدام مناسب برای استفاده هنرمندانه از نمادهای بدیل در قالب های بدیع هنری به منظور بازآفرینی فرهنگی ارزش های دفاع مقدس در عین حفظ روح کلی آنها لازم است. هم چنین آموزش و پرورش یا تعلیم و تربیت غیرمستقیم، هنری و جذاب مطالب و مباحث عینی و عملی فرهنگ ایثار از جمله برشمردن برجستگی های ایثارگری و خدمتگزاری، اسرار شهادت طلبی و تفاوت آن با مرگ طبیعی، تبیین اصل دفاع مشروع در اسلام و حقوق بین الملل معاصر، توضیح تلازم متناسب در حق و تکلیف، لزوم حفظ اصل امنیت و احساس امنیت، توجه به ادبیات اثرگذار داستانی، فیلم ها، تئاترها، اردوها، بازدیدها و… که با نوعی تعادل و البته تفاهم همراه باشد.
 
تاریخ انتشار : 1396/12/13
 
بازدید : 15
منبع : dsrc.ir ,
راه های حفظ و انتقال فرهنگ ایثار«سیال بودن» یکی از ویژگی های آشکار فرهنگ است. فرهنگ به گونه ای است که قدرت انتقال ازعصری به عصر دیگر و از نسل پیشین به نسل پسین را دارد؛ اما چگونه؟

«سیال بودن» یکی از ویژگی های آشکار فرهنگ است. فرهنگ به گونه ای است که قدرت انتقال ازعصری به عصر دیگر و از نسل پیشین به نسل پسین را دارد؛ اما چگونه؟ با جاری شدن آن در متن زندگی مردم. فرهنگ ایثار و ارزش های آن برای جاودانه ماندن باید با زندگی روزمره مردم، عجین شود و در متن زندگی آنان جریان پیدا کند. ایثار زمان و مکان نمی شناسد، همه زمانی و همه مکانی است. به یاد آوریم روزهای انقلاب و نیز روزهای خاطره انگیز و پرشور دفاع مقدس را که چگونه حضور و همراهی همه مردم را در جریان ها شاهد بودیم. هم اکنون وقتی پیکر پاک و معطر شهیدان را می آورند، حال و هوای آن روزها دوباره پیدا می شود و همین امر، نشان نفوذ عمیق ارزش های دینی و ملی در میان آحاد ملت است.

مهم، هدایت شور، احساسات و عواطف پاک جامعه اسلامی و مردم خوب، بزرگوار و رشید ایران اسلامی و خدمت به آنان است که به تعبیر امام راحل امتحان خود را خوب پس داده اند و حتی بهتر از امت پیامبر (ص) در صدر اسلام در صحنه ظاهر و حاضر شده اند.

در یک نگاه ساده، در محتوای فرهنگ ایثار موارد زیادی را می توان مشاهده کرد. ایدئولوژی و جهان بینی، باورها و ارزش های پشتوانه فرهنگ ایثارگری و شهادت را می سازند و به برخی از آنها تحت عنوان مبانی ایثار پرداختیم. خداخواهی، دین باوری، خدایابی، اخلاص، انسان دوستی و دگرخواهی، از خودگذشتگی، عزت، عظمت و تکامل روحی بسیاری دیگر به عنوان پیش زمینه ایثار مطرح است. برخی از این محتوا فعالیت های آموخته شده و مشترک، نظیر ایثار، از جان گذشتگی و دیگر ارزش هایی است که از آن نام بردیم. برخی دیگر از مقوله افکار و اندیشه ها است. مواردی نظیر از جان گذشتن در راه خدا، مقابله با کفر، جهاد فی سبیل الله از این زمره اند. برخی دیگر را می توان به عنوان محصولات اجتماعی و مشترک فرهنگی غنی ایثار دانست. لباس ها، مقبره ها، گنبدهای شهدا و تمام آثاری که از ایثارگران به جا مانده است. برخی دیگر نیز فناوری و ابزارهایی است که محصولات مربوط به ایثار و شهادت را می سازد. برخی دیگر نیز سازمان های اجتماعی و نهادهایی نظیر بنیاد ایثارگران، حفظ آثار و ارزش های دفاع مقدس هستند که در این زمینه مشغول به خدمت رسانی اند.

جاری کردن فرهنگ ایثار با این محتوای بسیار، در متن زندگی عموم جامعه، شیوه و ابزارهای خاص خود را می طلبد.

اگر بخواهیم ایثارگری، فرهنگ مردم شود و ملکه ذهن Internalization و درونی شود، باید علاوه بر عمومی بودن، از حالت عمدی بیرون آید. باید وارد ناخودآگاه مردم شود و به اصطلاح علمای اخلاق ملکه شود. صفت اخلاقی که تبدیل به ملکه شد، تغییر آن آسان نیست.برای این کار باید تلاش های بسیار صورت پذیرد.

موارد زیر برخی از این اقدام های ضروری است:
الف) خدامحوری و آرمان گرایی مسئولان جامعه با نگاه تکلیف محور به جای نگاه رابطه محور و عامل شدن به انجام و پیگیری آن همراه با در میان نهادن صریح و صادقانه مشکلات و پرهیز از پنهان کاری های غیرضرور.

ب) جلوگیری از تنزل ارزش های ایثارگری و دفاع مقدس از سطح ملی و مردمی به سطح ارزش های گروهی. این ارزش ها باید در فرهنگ جاری شود نه این که به صورت خرده فرهنگ در گروه هایی خاص رواج داشته باشد. این کار با شکستن حصر ارزش ها و منحصر نداشتن آنها به گروهی خاص امکان پذیر است. باید برای اهمیت یافتن ارزش ها از طریق تبیین علمی، عقلانی و مناسب آنها زمینه سازی کرد.

ج) تلاش مناسب و فعال برای باورپذیر کردن ارزش های دفاع مقدس از طریق اجتناب جدی از تبلیغاتی کردن آنها و در نظر گرفتن انواع مخاطبان و در سطح آنان سخن گفتن که توصیه پیامبر بزرگ این است که «کلم الناس قدر عقولهم».

د) اقدام مناسب برای استفاده هنرمندانه از نمادهای بدیل در قالب های بدیع هنری به منظور بازآفرینی فرهنگی ارزش های دفاع مقدس در عین حفظ روح کلی آنها.

ه) ایجاد هماهنگی کامل میان بخش های فرهنگی با دیگر بخش های جامعه از طریق مهندسی فرهنگی و تبیین نظام جامع فرهنگی کشور و مدیریت آن.

و) اطلاع رسانی درست، سریع و مناسب از مسائل مختلف جامعه برای آحاد مردم از طریق وسایل ارتباط جمعی و رسانه های دیداری، شنیداری، گفتاری و نوشتاری.

ز) تلاش برای بومی سازی مطالعات فرهنگی و مباحث متنوع آن از طریق از میان بردن تعارض میان صاحب نظران در تعریف ارزش ها و مسائل مختلف فرهنگی و اجتماعی.

ح) اقدام برای از میان بردن جاه طلبی ها و مسابقه الگوهای دینی و فکری جامعه برای رسیدن به قدرت. نکند این فکر تداعی شود که همه تلاش ها برای رسیدن به قدرت ناچیز دنیایی و پست هایی که به تعبیر علی(ع) امانتی بر گردن است، بوده و هست!

ط) اقدام مؤثر برای از میان بردن مظاهر متنوع ضدارزشی و شبیخون فرهنگی در سطوح مختلف جامعه که حتی برخی تحت عنوان ارزش ها تبلیغ و ترویج می شود.

ی) آموزش و پرورش یا تعلیم و تربیت غیرمستقیم، هنری و جذاب مطالب و مباحث عینی و عملی فرهنگ ایثار از جمله برشمردن برجستگی های ایثارگری و خدمتگزاری، اسرار شهادت طلبی و تفاوت آن با مرگ طبیعی، تبیین اصل دفاع مشروع در اسلام و حقوق بین الملل معاصر، توضیح تلازم متناسب در حق و تکلیف، لزوم حفظ اصل امنیت و احساس امنیت، توجه به ادبیات اثرگذار داستانی، فیلم ها، تئاترها، اردوها، بازدیدها و… که با نوعی تعادل و البته تفاهم همراه باشد.

ک) لزوم آسیب شناسی ایثارگری و ایثارگران.

ل) برخی اقدام های دیگر نظیر چاپ مجموعه مقالات، راه اندازی فصلنامه فرهنگ ایثار، برقراری ارتباطات مکاتبه ای، راه اندازی سایت و وبلاگ های مختلف در این باره، ایجاد دبیرخانه علمی دائمی، تشکیل انجمن زنان هنرمند، عدم توجه به جنسیت و…
https://hawzah.net/fa/Article/View/96089

دوکوهه، ردپای شهدا اینجاست

ردپای همه شهیدان را می توان در این پادگان پیدا کرد. ایستگاه آخر قطار همین جا بود. اینجا که رسیدید به دیوارها خوب دقت کنید، اینجا هنوز دیوارها زخمی اند. دوکوهه نام منطقه و پادگانی است در ۴ کیلومتری شمال غربی شهر اندیمشک و در مجاورت جاده اندیمشک - خرم آباد. شهرک دوکوهه در شرق جاده و پادگان دوکوهه در غرب جاده واقع شده است. در پادگان دوکوهه به جای رزمندگان دفاع مقدس در آن زمان، زائران دیار نور مستقر می شوند. این پادگان یکی از بزرگ ترین پادگان های ارتش بود که با شروع جنگ تحمیلی در اختیار سپاه قرار گرفت و در دوران دفاع مقدس به مهم ترین پادگان عملیاتی در خوزستان تبدیل شد. پادگان دوکوهه به نام سردار دلاور اسلام حاج احمد متوسلیان نام گرفت. ایشان در زمستان سال۱۳۶۰ به همراه یاران خویش از مریوان و پاوه به خوزستان آمد و پس از مدتی استقرار در مدرسه ای در دزفول به همراه یارانش در دوکوهه مستقر شد و تیپ محمدرسول الله(ص) را راه اندازی کرد.

چرا به دو کوهه آمدم

دهلاویه، آرامگاهی برای شهید چمران

 یک روستای کوچک بود. خیلی ها حتی اسمش را هم نشنیده بودند، اما حالا هزاران زائر دارد. دهلاویه روستایی است در شمال غربی سوسنگرد که در روزهای اول جنگ مورد تهاجم رژیم عراق قرار گرفت. مدافعان دهلاویه ۱۰روز سرسختانه در برابر دشمن مقاومت کردند تا اینکه در ۲۴آبان سال۵۹ دشمن با اشغال دهلاویه، خود را به سوسنگرد رساند. در ۲۶خردادماه سال۱۳۶۰ نیروهای شهید چمران طی عملیاتی دهلاویه را آزاد کردند اما متأسفانه دشمن مجددا این روستا را اشغال کرد. در این عملیات بود که ایرج رستمی، فرمانده نیروهای ایرانی به شهادت رسید. هنگامی که دکتر مصطفی چمران برای معرفی فرمانده جدید عازم دهلاویه شده بود، در این منطقه بر اثر اصابت گلوله خمپاره به شدت مجروح شد و هنگام انتقال به اهواز به شهادت رسید. دهلاویه در ۲۷ شهریور همان سال و طی عملیات «شهید آیت الله مدنی» آزاد شد. بنای یادمان شهید چمران در سال۷۴ به دست شهید حجت الاسلام سیدعلی اکبر ابوترابی افتتاح شد.

یاد و یادگار

چه کسی فکرش را می کرد اینجا زیارتگاه شود!

شهادت چمران ؛ یادآور بلندای دهلاویه و خاکریزهای فداکاریش

نور در نور(گزارشی از پشت صحنة حضور رهبر معظم انقلاب در دهلاویه)

هویزه، دشت داغ دیده

 اصطلاح جنگ نابرابر را که شنیده اید، هویزه داستان همین ماجراست؛ داستان ایستادگی عده ای محدود در برابر یک لشکر تا دندان مسلح. هویزه در جنوب غربی سوسنگرد قرار دارد. این شهر از دوره خلفای اسلامی، آباد و سرسبز بوده و کوشک هویزه و کوشک بصره، ۲ قلعه محکم و دژ دفاعی این بخش به شمار می آمدند. هویزه و گلزار شهدایش این روزها یکی از مناطقی است که بیشترین بازدید کننده را دارد. این شهر به خصوص برای دانشجویان از اهمیت بالایی برخوردار است؛ چراکه شهید علم الهدی و دانشجویان اهواز در این شهر حماسه ای جاودانه آفریدند. از این رو هویزه با نام شهید علم الهدی عجین است. با آغاز جنگ، هویزه آخرین شهر در دشت آزادگان بود که به اشغال عراق درآمد، عراقی ها در این منطقه جنایات فراوانی مرتکب شدند که ازجمله می توان به جریان کرخه نور اشاره کرد. زمانی که مردم روستا به خلبان ایرانی پناه دادند، عراقی ها متوجه شدند و مردم روستا را به شهادت رساندند.

سرزمین نبردهای تن به تانک (هویزه)

رمز ماندگاری هویزه

در هویزه چه گذشت؟

پرواز از هویزه

جای شان چه قدر خالی!

علم الهدی نمی خواست دانش جوی پفکی باشد!

از دانشگاه تا هویزه

شلمچه، شهری با غروب های دلگیر

 سعی کنید خودتان را غروب به شلمچه برسانید. انگار نجواهای غروب این سرزمین با همه جا فرق می کند و به همین دلیل خیلی ها نذر می کنند که غروب به اینجا بیایند. شلمچه منطقه ای مرزی در غرب خرمشهر و نزدیک ترین نقطه مرزی به شهر بصره است. شلمچه یکی از مهم ترین محورهای حمله ارتش به ایران در ۳۱ شهریور سال۱۳۵۹ بود. ارتش عراق با گذر از این منطقه به سوی خرمشهر حمله ور شد. پس از عملیات بیت المقدس که به بازپس گیری خرمشهر انجامید این منطقه همچنان در دست ارتش عراق بود. در عملیات کربلای ۵، مردان بزرگی از این منطقه، آسمانی شدند که بین ایشان سرداران شهیدی چون حسین خرازی، یدالله کلهر، عباس دقایقی، میثمی و… به چشم می خورند. حضور مقام معظم رهبری در تاریخ هشتم مهرماه سال ۱۳۷۸ در مشهد شهیدان شلمچه، نورانیت خاصی به این منطقه داد و بنا به دستور معظم له یادمان شهدای شلمچه توسط آستان مقدس رضوی در این محل بنا شد.

یاد و یادگار (شلمچه)

پایان نامه ای با موضوع راهیان نور

شش سال، شلمچه ایران در اختیار دشمن

کعبه ی بلورین شلمچه

سفرنامه شلمچه

سفر به دیار فراموش شده

اروندکنار، شهر غواصان خط شکن

 جنوبی ها، اروند را رودی وحشی می دانند؛ رودی با جزر و مدهای وحشتناک. ۲ طرف این رود نخلستان است و بسیاری از وصیت نامه های شهدا هم زیر همین نخل ها نوشته شد. اروندرود از اتصال ۲ رود دجله و فرات تشکیل شده و در منطقه خرمشهر، کارون نیز به آن اضافه می شود. این رود از انتهای جزیره بوارین، مرز مشترک ایران و عراق را تشکیل می دهد. اروند در دوران دفاع مقدس، شاهد عملیات والفجر ۸، یکی از بزرگ ترین نبردهای دوران جنگ بود. این عملیات در روز ۲۰ بهمن سال۱۳۶۴ با رمز «یا فاطمه الزهرا(س)» با عبور از اروندرود، آغاز شد و پس از ۷۸ روز جنگ تمام عیار، شهر فاو به تصرف رزمندگان درآمد. عملیات والفجر ۸ عملیات دلیرانه ای بود که تمامی کار شناسان نظامی را متعجب کرد. غواصان خط شکن، شبانه از منطقه اروند گذشتند و خط دشمن را شکستند. در شمال شرق اروندکنار، بنای یادبود شهدای والفجر ۸ قرار دارد که ۸ شهید گمنام در این محل به خاک سپرده شده اند.

یاد و یادگار (اردوند رود)

رازی جاویدان از شهدای غواص و گمنام والفجر 8 در راهیان نور

فتح المبین؛ خاکریز های خاطره انگیز

 از پل ناجیان که عبور می کنید به شیارهای معروفی می رسید که ماه های نخست جنگ شاهد حماسه های بسیار بودند. در شمال غربی شوش و در غرب رودخانه کرخه، دشت فتح المبین قرار دارد که یادآور حماسه و عملیات پیروزمندانه فتح المبین است. این عملیات در تاریخ دوم فروردین سال ۱۳۶۱ با رمز «یا زهرا(س)» و فرماندهی مشترک ارتش و سپاه در این منطقه انجام شد.در یادمان این منطقه که در ۸ کیلومتری شهر شوش واقع شده است، ۸ شهید گمنام به خاک سپرده شده اند. دشمن بعثی در روزهای نخستین جنگ تا پشت رودخانه کرخه پیشروی کرد و بر شهر شوش و جاده اندیمشک- اهواز مسلط شد. رزمندگان اسلام در این جبهه یک خط دفاعی شکل داده و عملیات امام مهدی(عج) را به اجرا در آوردند. این رزمندگان در این شیار ها با سنگرهای کمین دشمن درگیر شده و تعداد زیادی از آنها در این شیار ها به شهادت رسیدند.

عملیات فتح المبین

کوچه آشتی کنان(منطقه عملیاتی فتح المبین)

فکه، اذن دخول اینجا تشنگی است

 فکه یادآور نام ۴ عملیات است: والفجر مقدماتی(بهمن۶۱)؛ والفجر یک(فروردین۶۲)؛ ظفر4(تیر۶۳) و عاشورای3 (مرداد۶۳). فکه روایت سرزمینی است که رمل های آن پیکر خونین بسیاری از عزیزان این سرزمین را کفن شده است. گرچه فکه از لحاظ نظامی پیروزی آنچنانی به خود ندید اما قصه مقاومت رزمنده ها در شرایط بسیار سخت جنگی و تشنگی مفرط، کربلایی دیگر را برای این کشور رقم زد. میان رزمندگان ۸سال دفاع مقدس معروف شده که اذن دخول سرزمین فکه همین تشنگی است؛ تشنگی ای که به شکل عجیبی با این منطقه گره خورده است. در یادداشت های باقیمانده از یکی از شهیدان گردان حنظله آمده است: امروز روز پنجم است که در محاصره هستیم. آب را جیره بندی کرده ایم. نان را جیره بندی کرده ایم. عطش همه را هلاک کرده؛ همه را جز شهدا که حالا کنار هم در انتهای کانال خوابیده اند. دیگر شهدا تشنه نیستند. فدای لب تشنه ات پسر فاطمه.

یاد و یادگار (فَکّه)

شهدای اینجا دیگر تشنه نیستند!

محاسبه هفته

طلائیه، کفش هایتان را درآورید

 اینجا که بیایید باید کفش هایتان را درآورید و روی خاک شوره زار طلائیه قدم بزنید تا شورآفرینی رزمندگان را روی این خاک بیشتر بفهمید. در ۳۵ کیلومتری جاده اهواز به سمت خرمشهر، سه راهی جفیر و پادگان حمید خود را نمایان می کند؛ پادگانی که عراقی ها پس از تصرف ویرانش کردند. از سه راهی جفیر به سمت طلائیه نیز دشتی وسیع با خاکریزهای متعدد به چشم می خورد که روایتگر حماسه روزهای آغازین جنگ است. بعد از عبور از پاسگاه شهابی به طلائیه می رسید. روبه رویتان معبر و محور بچه های گردان یا مهدی(عج) است که در عملیات خیبر خاک طلائیه را با خون سرخ خویش معطر کردند و آن سو تر حرم شهدای گمنام. در کنار این حرم بود که دست مبارک سردار شهید خرازی از پیکر جدا شد. در نقطه غروب خورشید، جزایر مجنون شمالی و جنوبی قرار دارد که با حرم شهدا حدود ۸ کیلومتر فاصله دارد. پایین تر که می روید به سه راهی شهادت می رسید.

آینه‌های به پرواز درآمده

می خواهم بجنگم خمینی تنهاست!

قبله اینجا آسمان است

آنجا که دلم جا ماند

راهیان نور در مهم ترین شهر جنگ زده ایران
شهر خرمشهر دژ پایداری مردم در طول ۸ سال دفاع مقدس بود. این شهر با وجود اینکه جزو نخستین شهر هایی بود که مورد حمله قرار گرفت و آسیب های بسیار جدی دید اما مردم این شهر هیچ گاه از استقامت دست برنداشتند و تمام ۸ سال و حتی سالیان بعد از آن هم به استقامت و سازندگی پرداختند. این شهر با این ویژگی ها را می توان مهم ترین بخش از سفر کاروان راهیان نور دانست؛ شهری که تمام کوچه ها و خیابان هایش نشانی از تعرض و زخم خوردگی های جنگ دارد؛ شهری که بخش مهمی از خاطرات مردمانش را یک جنگ تمام عیار تشکیل داده است.

نهج البلاغه نشانیِ خانه مان بود!

اثربخشی قدرت نرم برنامه های راهیان نور

خرم ولی خونین

روزهای مظلومیت

خیال خام داشتن یک شهر

 بعثی ها خیال اشغال یک روزه خرمشهر را داشتند، اما مدافعان شهر به فرماندهی شهید جهان آرا توانستند با حداقل امکانات، ۳۴ روز در مقابل ارتش عراق مقاومت کنند و همین مسئله شهر خرمشهر را به عنوان نماد و سمبل مقاومت شناساند. دشمن پس از عدم موفقیت در اشغال خوزستان، تجهیزات و امکانات دفاعی فراوانی را در خرمشهر و حومه آن مستقر و اطراف آن را مین گذاری کرد و خرمشهر را به عنوان نماد پیروزی خود در جنگ مطرح کرد. اما با همت جوانان ایرانی، خرمشهر پس از ۵۷۸ روز اشغال، در تاریخ ۳خرداد ۱۳۶۱ با حمله نیروهای مردمی و نظامی در عملیات بیت المقدس آزاد شد. در سال های اخیر کاروان های راهیان نور با حضور در شهر خرمشهر ضمن بازدید از مناطق عملیاتی محور خرمشهر مانند شلمچه و مسجد جامع، از موزه دفاع مقدس، بیمارستان صحرایی امام حسین(ع)، یادمان جدید نهر خین و گلزار شهدای این شهر نیز دیدن می کنند.

مقاومت، ایثار و پیروزی

خرمشهر، شهری که از خون خرم گردید

معجزه سرخ

مهم ترین مسجد تاریخ جنگ
مسجد جامع خرمشهر در طول ۳۵ روز مقاومت، مرکز فرماندهی و ستاد نیروهای مردمی بود و هماهنگی ها، تبادل اخبار، تجهیز، تسلیح و آموزش رزمندگان و مداوای اورژانسی مجروحان در آنجا صورت می گرفت. با پیروزی عملیات بیت المقدس، رزمندگان بلافاصله پس از آزادسازی خرمشهر خود را به مسجد جامع رساندند و نماز شکر به جای آوردند. مسجد جامع خرمشهر یکی از تنها ساختمان هایی بود که پس از بازپس گیری به صورت نیمه سالم باقی مانده بود و چون این مسجد در زمان مقاومت مرکز فرماندهی و تدارکات و گردهمایی مدافعان شهر بود، لقب نماد مقاومت را به خود گرفت که در حال حاضر نیز بین بازماندگان جنگ و علاقه مندان به تاریخ جنگ ایران و عراق به همین عنوان شناخته می شود.

قلب تپنده شهر

بنویسید مسجد بخوانید سنگر

رفقای مسجد جامع یادشان به خیر!

یاد و خاطره شهدای بی کفن
گلزار شهدای شهر خرمشهر به عنوان یادمان روزهای مقاومت مردمی این شهر و یادمان ۱۳۶شهید گمنام، با برنامه های ویژه خود هر ساله آماده حضور کاروان های راهیان نور است. گلزار شهدای خرمشهر در قسمت شمالی شهر روبه روی پادگان دژ و در ضلع جنوبی خیابان کمربندی قرار دارد. این گلزار یادآور شهدای گمنام و مظلوم خرمشهر است که عده ای از آنها بدون مراسم و حتی بدون کفن دفن شدند. این گلزار، شاهد زنانی بوده است که با دستان خویش پدران و پسران و برادران خویش را به خاک سپرده اند.

موزه ای از ۸ سال پایداری
موزه جنگ در ساختمان سابق شرکت نفت خرمشهر ساخته شده که در خیابان امام خمینی (ره) قرار دارد. این ساختمان که در اواخر مهر ۱۳۵۹ به اشغال دشمن درآمد، پس از آزادسازی خرمشهر برای محل برپایی موزه جنگ برگزیده شد. در این موزه آثار دوره مقاومت و دوره آزادسازی در قالب عکس، ماکت و… در معرض نمایش قرار داده شده است. این موزه بیش از آنچه تصور می شود بازگو کننده حقایق است. مثلاً با توجه به اینکه این ساختمان زمانی مرکز دید بانی دشمن بوده است، دستنوشته های اشغالگران عراقی بر دیوارهای آن هنوز به جای مانده است که یکی از این دستنوشته ها جمله «آمده ایم تا بمانیم» است.

گزارشی از مرکز فرهنگی دفاع مقدس

فرهنگ جبهه و ادبیات مقاومت
فرهنگ جبهه در یک نگاه

فرهنگ جبهه (شوخ طبعیها)

نگاهی به نوسروده های دفاع مقدس

نگاهی به تاریخچه شعر مقاومت

هشت یادداشت کوتاه درباره ادبیات مقاومت و پایداری

یکی بود یکی نبود در کربلا یکی نبود

با روایتگران حماسه
خاطرات سید

خاطرات یک جهادگر

خاطرات و مشاهدات یک روحانی

دفاع مقدس به روایت شهیدآوینی

رقصی چنین میانه میدان…

خاطرات و دل نوشته های راهیان نور
گزارش سفر به سرزمین های نور

خاطره یک ارمنی از سفر به راهیان نور

نظرسنجی (راهیان نور)

کتابشناسی دفاع مقدس
دفتر سبز

کتاب شناسی های دفاع مقدس

نگارخانه
راهیان نور

جوانان و نوجوانان در دفاع مقدس

سالخوردگان در دفاع مقدس

مسئولان کشوری در دفاع مقدس

روحانیون در دفاع مقدس

تاریخچه دفاع مقدس

لینک های مرتبط
دفاع مقدس از آغاز تا پایان

ویژه نامه خرمشهر

ویژه نامه بسیج

سایت راهیان نور

سایت جامع راویان کشور

 https://hawzah.net/fa/Occation/View/70150/%D8%B1%D8%A7%D9%87%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D9%86%D9%88%D8%B1-%D8%B3%D9%81%D8%B1-%D8%A8%D9%87-%D8%B3%D8%B1%D8%B2%D9%85%DB%8C%D9%86-%D8%A2%D8%B3%D9%85%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%87%D8%A7

راهیان نور در کلام رهبری-1
 
دفاع مقدّس ملّت ایران - نشان داد که یک ملّت در سایه ی اتّحاد، در سایه ی ایمان به خدا، در سایه ی حُسن ظنّ به خدای متعال و اعتقاد به صدق وعده ی الهی، میتواند از همه ی گذرگاه های دشوار عبور کند و میتواند در مقابل دشمنان بایستد و میتواند دشمن را وادار به هزیمت و عقب نشینی کند؛ جنگ تحمیلی این را به همه ی ما نشان داد.
 
تاریخ انتشار : 1393/12/21
 
بازدید : 388
منبع : وب سایت چشمه ,
الحمدلله ربّ العالمین و الصّلاة والسّلام علی سیدنا و نبینا ابی القاسم المصطفی محمّد و علی اله الأطیبین الأطهرین المنتجبین الهداة المهدیین المعصومین سیما بقیة الله فی الأرضین.

اگر از عوامل معنوی و آنچه خدای متعال وعده ی آن را به مؤمنان و مجاهدان راه حق داده است هم صرفِ نظر کنیم، بر حسب قوانین عادی زندگی جوامع بشری، هر جامعه ای عزّتش، قدرتش، آبرو و حیثیتش، هویتش بستگی دارد به مجاهدت و به تلاش. با تنبلی و تن آسایی، هیچ ملّتی نمیتواند مقام شایسته ای را در میان ملّتهای عالم یا در تاریخ پیدا کند. آنچه که ملّتها را، هم در تاریخ و هم در دوران خودشان، در میان ملّتهای عالم سربلند میکند، مجاهدت است، تلاش است. این تلاش، البتّه شکلهای گوناگونی دارد؛ هم تلاش علمی، هم تلاش اقتصادی، هم تلاش به معنای تعاون اجتماعی میان افراد، همه لازم است؛ امّا در رأس همه ی این تلاشها، آمادگی برای جان فشانی است که یک ملّت را در میان ملّتها سرافراز میکند. اگر در میان هر ملّتی کسانی وجود نداشته باشند که آماده باشند از جان خود، از راحت خود، در راه رسیدن به آرمانها صرفِ نظر کنند، آن ملّت به جایی نخواهد رسید. کاری که انقلاب برای ما مردم ایران انجام داد، این بود که این راه را در مقابل ما روشن کرد؛ آحاد ملّت ما فهمیدند و احساس کردند که باید در راه آرمانهای بلند، مجاهدت کنند و در مقابل دشمنان این آرمانها بایستند؛ و ایستادند.

دفاع مقدّس داستان ایستادگی ملّت ایران
دفاع مقدّس ما، دوران جنگ هشت ساله ی پر ماجرای این کشور، داستان ایستادگی ملّت ایران و ایستادگی جوانان ما در مقابل خباثتها و دشمنی های کفر و استکبار جهانی است. درست است، در مقابل ما به ظاهر یک رژیم بعثی بود - صدّام بود - و او هم عنصری بود به قدر کافی خبیث، به قدر کافی ضدّ بشریت و ضدّ انسانیت، امّا فقط او نبود؛ آن چیزی که موجب شد این جنگ، هشت سال ادامه پیدا کند، عوامل پشت پرده ی استکبار جهانی بودند که او را تشویق میکردند، به او وعده میدادند، امکانات میدادند. آن وقتی که در این سرزمین های خوزستان - که شما حالا بخشی از آنها را مشاهده کردید - دشمنان ما مجبور به عقب نشینی شدند، یک دولت اروپایی به آنها وسیله ای داد که بتوانند در دریا، خباثت و شیطنت و شرارت خودشان را ادامه بدهند؛ موشکی به آنها دادند. نمیگذاشتند عملیاتی که در منطقه انجام میگیرد، سرنوشت جنگ را به انتها برساند؛ تشویقش میکردند. یعنی دست استکبار جهانی، دست همین دولتهای اروپایی و دولت آمریکا، پشت رژیم خبیث معاند بعثی قرار داشت و او را به ادامه ی کار تشویق میکرد. نمیخواستند بگذارند جمهوری اسلامی از این حادثه ی بزرگ، پیروز و سربلند بیرون بیاید؛ میگفتند صریحاً.

بعد از آنکه در همین عملیاتی که در این منطقه اتّفاق افتاد - منطقه ی دارخوین؛ اینجا منطقه ی درگیری بسیار تعیین کننده ی عملیات ثامن الائمّه بود - که سپاه پاسداران و ارتش جمهوری اسلامی ایران با همکاری یکدیگر، برای دستور امام برنامه ریزی کردند، طرّاحی کردند، در همین منطقه توانستند دشمن را عقب بنشانند و آن روحیه ای را که دشمن به خاطر پشتیبانی های فرنگی ها و خارجی ها و اروپایی ها به دست آورد، در هم بکوبند و بشکنند و محاصره ی آبادان را از بین ببرند؛ بعد از این عملیات، عملیات طریق القدس؛ بعد از این عملیات، عملیات فتح المبین؛ بعد عملیات الی بیت المقدّس؛ این عملیات های پشت سر هم که رزمندگان عزیز ما، جوانان فداکار ما در قالب ارتش، در قالب سپاه، در قالب بسیج و نیروهای مردمی، در قالب مجموعه های عشایری، حتّی در قالب شهربانی و ژاندارمری و کمیته های آن روز، می آمدند در این میدان جنگ و این فداکاری ها را انجام میدادند؛ این عملیات میتوانست جنگ را به خاتمه برساند و پایان بدهد؛ امّا جبهه ی دشمن نظام اسلامی - یعنی همین اروپایی ها و دولتهای اروپایی و دولت آمریکا - نمیگذاشتند؛ طرف مقابل را تشویق میکردند، امکانات جدیدی به او میدادند، او را به برنده شدن در این جنگ امیدوار میکردند؛ لذا جنگ هشت سال طول کشید. هشت سال جنگ، شوخی نیست؛ جنگهای بزرگ و معروف دنیا در دورانهای نزدیک به ما، چهار سال و پنج سال و شش سال و این جورها طول کشیده؛ هشت سال جنگ، آن هم در این منطقه ی وسیع، از شمال تا جنوب - از منطقه ی شمال غربی کشور تا این انتهای جنوب - این درگیری ها وجود داشت. قصدشان این بود که کاری کنند که نظام اسلامی احساس کند که قادر بر مقابله ی با این دشمنان نیست؛ میخواستند کاری کنند که جمهوری اسلامی را به عنوان یک مجموعه ی ضعیف و ناتوان معرّفی کنند. خدای متعال دست قدرت خود را نشان داد و دهان دشمنان جمهوری اسلامی و دشمنان پرچم برافراشته ی اسلام را با مشت پولادین سنّت الهی خُرد کرد و بینی آنها را به خاک مالید و نشان داد که نظام اسلامی، چون متّکی به ایمانهای مردم و به عواطف مردم است، در مقابل همه ی قدرتهای مادّی جهان، هم میتواند از خود دفاع کند، هم میتواند طرف مقابل را وادار به اعتراف به عجز کند. به عجز خودشان اعتراف کردند؛ قبول کردند که در مقابل مشت قاطع گروندگان به اسلام و مؤمنان به وعده های الهی، نمیتوانند ایستادگی کنند؛ تبلیغاتشان خنثی شد. سعی میکردند به ما مردم ایران - ما مؤمنین به آیات کریمه ی الهی - بباورانند که شما نمیتوانید در مقابل قدرتهای مادّی دنیا بایستید؛ میخواستند این را به ما بباورانند. و به شما برادران عزیز و به همه ی ملّت ایران عرض کنم: شکست یک ملّت آن وقتی اتّفاق می افتد که معتقد بشود که نمیتواند کاری انجام بدهد؛ این اوّلِ شکست هر ملّتی است. آنها خواستند این احساس را در دوران جنگ تحمیلی در دل ایرانیان به وجود بیاورند، امّا قضیه به عکس شد. جنگ تحمیلی - یعنی دفاع مقدّس ملّت ایران - نشان داد که یک ملّت در سایه ی اتّحاد، در سایه ی ایمان به خدا، در سایه ی حُسن ظنّ به خدای متعال و اعتقاد به صدق وعده ی الهی، میتواند از همه ی گذرگاه های دشوار عبور کند و میتواند در مقابل دشمنان بایستد و میتواند دشمن را وادار به هزیمت و عقب نشینی کند؛ جنگ تحمیلی این را به همه ی ما نشان داد.

نگذارید یاد دوران دفاع مقدّس از یادها برود
من به شما عرض میکنم، نگذارید یاد دوران دفاع مقدّس از یادها برود. آمدن به این مناطق جنگی - چه در تعطیلات نوروزی و چه در دوره ی سال؛ که بحمدالله حالا در دوره ی سال هم کسانی از سرتاسر کشور به این مناطق مسافرت میکنند و این سرزمین ها را زیارت میکنند - بسیار کار پسندیده ای است، کار درستی است، کار عاقلانه ای است که ملّت ایران میکند؛ خاطره ی این سرزمین ها را زنده نگه دارید. این سرزمین ها، این بیابانها، این رود کارون، این جاده ی اهواز - آبادان یا اهواز - خرّمشهر، این مناطق گوناگون که با اسمهای مختلفی امروز خودشان را به شما معرّفی میکنند، اینها شاهد برترین فداکاری ها و مجاهدتها و ازخودگذشتگی ها بوده اند. بنده فراموش نمیکنم در آن ماه های اوّل جنگ - در آن ماه های محنت، نبودن نیرو، نبودن امکانات، نبودن آموزش، نبودن انسجام و سازماندهی، در آن سختی همه جانبه ی مادّی - جوانهای ما با روحیه های خوب، از همین اهواز می آمدند به مناطق مختلف؛ از جمله همین جا، منطقه ی دارخوین. یک مشت از جوانهای مؤمن و حزب اللّهی که من اشخاصشان را هم بعضاً می شناسم، آمدند در همین روستای محمّدیه که نزدیک است، سنگرهای انفرادی میکندند؛ در تاریکی شب از این سنگرهای انفرادی می آمدند بیرون و صد متر دویست متر جلوتر میرفتند، باز آنجا سنگر میکندند؛ تمام روز را زیر این آفتاب داغ خوزستان در سنگرها میماندند، سختی ها را تحمّل میکردند، خود را به دشمن نزدیک میکردند؛ تا وقتی که نوبت عملیات رسید که در مهر ماه سال بعد از حمله - در آخر شهریور ۵۹ حمله ی دشمن شروع شد، در مهر ۶۰ - در این منطقه ی دارخوین و همه ی این مناطق اطراف، با نیروهای رزمنده ی ارتش و سپاه و بسیج و غیره، توانستند پاداش آن مجاهدتها را بگیرند و به ملّت ایران هدیه کنند؛ اینها یادهای ارزشمندی است، نباید بگذارید این یادها فراموش بشود.

در هر کدام از این مناطق، قضایایی اتّفاق افتاده است که یکی از این قضایا در میان هر کشوری و هر ملّتی اتّفاق بیفتد، کافی است برای اینکه در تاریخ، آن ملّت را سر بلند کند.

همین مسائلی که در عملیات بیت المقدّس اتّفاق افتاد، یا آنچه در عملیات فتح المبین اتّفاق افتاد، یا آنچه بعد از اینها در عملیات خیبر اتّفاق افتاد، ذرّه ذرّه ی این عملیات و شخصیت هایی که این فداکاری ها از آنها سر زد و حوادث را ساختند، میتواند مجموعه ای از افتخارات بزرگ و ماندگار و فراموش نشدنی را برای ملّت ایران رقم بزند. دشمنها میخواهند ما یادمان برود؛ میخواهند قضیه ی دفاع مقدّس از یادمان برود، فداکاری ها از یادمان برود، شخصیت هایی را که در این فداکاری ها نقش آفریدند یا نشناسیم یا از یاد ببریم، این جور میخواهند. بعضی میخواهند آن دوران را تخطئه کنند، آن آدمها را تخطئه کنند، آن جهت گیری را و آن مسیر را که امام بزرگوار و حکیم و بنده ی بصیر الهی آن مسیر را معین کرده بود تخطئه کنند؛ برای اینکه میدانند که هر ذرّه ای و هر نقطه ای از این حوادث، برای ملّت ایران فراموش نشدنی است و تأثیرات بزرگِ سازنده ای دارد.

راهیان نور را مغتنم بشمرید
بنده باز هم به ملّت ایران عرض میکنم این حرکت راهیان نور را مغتنم بشمرید؛ از شما برادران و خواهران عزیزی که از راه های دور به این نقطه آمدید و بخشی از مجموعه ی عظیم حرکت راهیان نور را تشکیل دادید هم تقدیر و تشکر میکنم و امیدوارم ان شاءالله همه ی شما مأجور باشید و همه ی شما ان شاءالله با دست پُر و همراه با تجربه آموزی و بصیرت و همراه با انوار معنوی الهی ان شاءالله از این منطقه جدا بشوید. خداوند متعال همه ی شما را محفوظ بدارد. پروردگارا! به محمّد و آل محمّد ارواح طیبه ی شهدای عزیز جنگ تحمیلی را با اولیائت محشور بفرما. پروردگارا! یاد این عزیزان و فداکاران را در خاطره های ما و در متن تاریخ ما ماندگار بدار. پروردگارا! ما را در مقابل دشمنان، در مقابل دشمنی ها، در مقابل خباثتها، با همان روحیه ای که مطلوب و مرضی پیغمبر اکرم و ائمّه ی هدی است تا آخر نگه بدار. پروردگارا! ملّت ایران را بر دشمنانش پیروز کن؛ روح مطهّر امام بزرگوار را با اولیائش محشور کن.

و السّلام علیکم و رحمةالله و برکاته

https://hawzah.net/fa/Article/View/93950/