توبه, استغفار پیامبر (صلی الله علیه و اله), نعمت الهی
توبه, استغفار پیامبر (صلی الله علیه و اله), نعمت الهی
?عزیزان من؛ برادران و خواهران! قدم اوّل، طلب مغفرت کردن از خدای متعال و به خدا #بازگشتن است. توبه، یعنی به سوی خدا برگردیم.
?هر جا که شما باشید، در هر حدّی از کمال که باشید - حتّی در حد امیرالمؤمنین علیه‌الصّلاة والسّلام - باز به #استغفار احتیاج دارید!
?خدای متعال به پیغمبرش می‌فرماید: «و استغفر لذنبک»،«فسبّح بحمد ربّک و استغفره». بارها در قرآن، خدای متعال به پیغمبر می‌فرماید «استغفار کن».
?با این‌که پیغمبر معصوم است، گناه از او سر نمی‌زند و از دستور الهی #تخلّف نمی‌کند، اما به او هم می‌فرماید «استغفار کن»! البته این‌که استغفارِ اولیا و بزرگان از چیست، خود مقوله‌ی قابل بحثی است.
?استغفار آنها از گناهانی چون گناهان امثال ما نیست؛ آن گناهان از آنها سر نمی‌زند. مقام آنها بالاست. #قرب به حضرت ربوبی و مقام ربوبّیت، در حدّ اعلاست.
?در آن مقام قرب، گاهی چیزهایی که برای ما مباح است - شاید حتّی چیزهایی که برای ما مستحبّ است - برای آن بزرگواران مانع و رادع است. آنها مناسب با شأن آن قرب است؛ که استغفار می‌کنند؛ آن‌هم استغفار جدّی، نه استغفار صوری.
?بیانات امام خامنه ای حفظه الله در خطبه‌های نمازجمعه
۱۳۷۶/۱۰/۰۲
